احــــکام قـــربانی (۱)

حکم آن

قربانی بر کسی که توانایی انجام آن را داشته باشد واجب است. دلیل آن حدیثی از ابوهریره (رضی الله عنه) است که پیامبر خدا (صلی الله علیه و سلم) فرمود: « مَنْ کَانَ لَهُ سَعَهٌ وَلَمْ یضَحِّ فَلاَ یقْرَبَنَّ مُصَلاَّنَا »(۳)

«هر کس با وجود توانایی مالی، قربانی نکند به مصلّای عید ما نزدیک نشود».

و همچنین میفرمایند: «مَنْ ذَبَحَ قَبْلَ أَنْ یصَلِّىَ فَلْیعِدْ مَکَانَهَا أُخْرَى ، وَمَنْ لَمْ یذْبَحْ فَلْیذْبَحْ »(۴) «هر کس قبل از نماز عید قربانی کرده است، باید بعد از نماز حیوان دیگری را بجای آن قربانی کند؛ و هر کس قربانی نکرده، پس هم اکنون قربانی کند».

ظاهر این حدیث بر وجوب قربانی دلالت دارد و هیچ دلیلی بر خلاف این حدیث نیز نیامده است. بویژه اینکه همانطورکه در حدیث بالا گذشت رسول الله (صلی الله علیه و سلم) دستور به تکرار قربانی میدهند.