۱- ایمان به خداوند است و آخرت و ملائکه و کتاب و پیامبران.
۲- بخشیدن مال به خاطر دوستی خداوند به نزدیکان و یتیمان و مسکینان و در راه ماندگان و سائلین و…
۳- اقامه‌ی نماز.
۴- ایتاء زکات.
۵- وفای به عهد.
۶- صبر در بلایا و سختی‌‌ها.
۷- انفاق در راه خدا.
۸- اینکه با دست خودمان خود را به هلاکت نیندازیم.
۹- انفاق در سختی‌‌ها و شدائد.
۱۰- فرو خوردن خشم.
۱۱- عفو کردن مردمان.
۱۲- اینچنین دعا کردن: پروردگارا گناهان ما را ببخش و اسراف ما را در امرت و قدمهایمان را استوار کن و ما را بر کافرین نصرت عطا کن.
۱۳- آشتی کردن با همسر به نیکویی.
۱۴- شناخت حق و اشک ریختن از شدت علاقه به آن.
۱۵- خواستن اینکه جزو شاهدین باشیم.
۱۶- پذیرش و ایمان به حق.
۱۷- خواستن اینکه همراه و در گروه صالحان باشیم.
۱۸- در زمین پس از اصلاح آن فساد نکنیم.
۱۹- خدا را با خوف و امید بخوانیم.
۲۰- ارجحیت دادن فرمان پیامبر به آنچه که نفسمان خواهان آن است.
۲۱- صبر کردن.
۲۲- وقتی پرسیده می‌شود که چه از جانب پروردگارت نازل شد؟ پاسخ می‌دهند که خیر.
۲۳- تقوا پیشه کردن.
۲۴- ایمان همراه با عمل صالح با هم.
۲۵- به بزرگی یاد کردن خدا به واسطه‌ی هدایتی که به ما ارزانی داشته است.
۲۶- احسان (نیکی کردن) به دیگران آنچنان که خداوند به ما نیکی می‌کند و فراموش نکردن بهره‌ای که خداوند در دنیا نصیب بندگانش نموده و کوشش در آن و در عین حال فساد نکردن در زمین.
۲۷- جهاد در راه خدا.
۲۸- بر پا داشتن نماز و دادن زکات و یقین به آخرت.
۲۹- نیکوکاری در حالیکه انسان روبه سوی خداوند دارد و تسلیم امر اوست.
۳۰- صبرکردن بر فرمان خداوند اسماعیل وار.
۳۱- نیکوکاری در این جهان.
۳۲- با وعده‌ی صدق آمدن و راستی را تصدیق کردن.
۳۳- گفتن اینکه پروردگار ما الله است و استقامت بر این.
۳۴- پرهیز از گناهان بزرگ و زشتی‌‌ها به جز گناهان کوچکی که از غفلت سر می‌زند و بر آن اصرار ورزیده نمی‌شود. پشیمانی صورت می‌گیرد و توبه در پی دارد.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین