۴۶- نَهَى النَّبِیُّ صَلَّى اللَّـهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ عَنْ النُّهْبَى وَالْـمُثْلَهِ.
نبی اکرم صلی الله علیه وسلم از چپاول (مال) و مُثله کردن (مردم) منع نمودند.
۴۷- إِذَا قَالَ الرَّجُلُ لِأَخِیهِ یَا کَافِرُ فَقَدْ بَاءَ بِهِ أَحَدُهُمَا.
هرگاه شخصی به برادرش بگوید: ای کافر! همانا کفر به یکی از آنها بازگشت میکند.
۴۸- إِذَا قُلْتَ لِصَاحِبِکَ یَوْمَ الْـجُمُعَهِ: أَنْصِتْ، وَالإِمَامُ یَخْطُبُ، فَقَدْ لَغَوْتَ.
اگر روز جمعه که امام مشغول ایراد خطبه است، به کسی که در کنارت، نشسته است، بگویی: ساکت باش، سخن بیهودهای گفتهای.
۴۹- إِذَا کُنْتُمْ ثَلاثَهً فَلا یَتَنَاجَى رَجُلانِ دُونَ الآخَرِ.
اگر سه نفر بودید، دو نفر بدون مشارکت دیگری، با یکدیگر، درگوشی صحبت نکنید.
۵۰- إِذَا مَرِضَ الْعَبْدُ أَوْ سَافَرَ کُتِبَ لَهُ مِثْلُ مَا کَانَ یَعْمَلُ مُقِیمًا صَحِیحًا.
هرگاه بندهای مریض یا مسافر باشد (و نتواند اعمال دوران صحت و اقامتش را انجام دهد)، برای او پاداش اعمالی که در زمان اقامت و صحت انجام میداده است، نوشته میشود.