۱۲۶- إِنَّ اللَّـهَ لَیُمْلِی لِلظَّالِمِ حَتَّى إِذَا أَخَذَهُ لَمْ یُفْلِتْهُ.
همانا خداوند به ظالم مهلت میدهد، ولی هنگامی که او را مؤاخذه کند، رهایش نمیسازد.
۱۲۷- إِنَّ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ حَرَّمَ بَیْعَ الْـخَمْرِ.
خدا و رسولش خرید و فروش شراب را حرام کردهاند.
۱۲۸- إِنَّ اللَّـهَ یُحِبُّ الْعُطَاسَ وَیَکْرَهُ التَّثَاؤُبَ.
خداوند عطسه را میپسندد ولی خمیازه را نمیپسندد.
۱۲۹- إِنَّ أُمَّتِی یُدْعَوْنَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ غُرًّا مُحَجَّلِینَ مِنْ آثارِ الْوُضُوءِ.
امت من روز قیامت در حالی فرا خوانده میشوند که اعضای وضوی آنها بر اثر وضو میدرخشد.
۱۳۰- إِنَّ الْإِیمَانَ لَیَأْرِزُ إِلَى الْـمَدِینَهِ کَمَا تَأْرِزُ الْـحَیَّهُ إِلَى جُحْرِهَا.
سرانجام ایمان به مدینه باز خواهد گشت، همانطور که مار به سوراخش، باز میگردد.