شما نگویید: که با گذشت قرنها علماء و محققینی در هر مذهب پیدا شدهاند و مذاهب را اصلاح و اقوال آنها را تحقیق و بررسی کردهاند و اقوال ضعیف و اشتباه را متروک اعلام نمودهاند، مثلاً امام نووی در عین حالی که شافعی است بعضی از اقوال را که برخلاف مذهبش هستند ترجیح داده، شما نباید این را بگویید، زیرا ما میدانیم که اکثر علماء مذاهب و محققین این کار را انجام ندادهاند بلکه همه توجه و قصدشان فقط دفاع از مذاهب بوده و بحثهایشان پیرامون دلیل، همراه با تعصب مذهبی بوده و در تلاش برای تقویت مذهب خودشان از هر راه ممکن سعی کردهاند هر چند که خودشان از نظر استدلال قانع نبودهاند و منهج علمی هم این را نمیپذیرد.
از طرفی امام نووی یکی از صدها عالمی است که هیچکدام از آنان مانند امام نووی نبودهاند و مذهب خود را در هر مسئلهای که دلیلش ضعیف بوده ترک کرده و چه بسا در اینکار از نظر عام مذهبی خوف داشت، همان چیزی که هر گاه یک عالم خواسته علیه یک عرف و مسئله جاری و معتاد در میان مردم قیام نمایند و قید و بندهای تعصب مذهبی را بشکند و این شلاق آتشین بر پشت آن عالم شعله روشن کرده است.
و شما به روشنی فرق بین آنچه را که امام نووی در کتاب فقه خویش المجموع و شرحش بر صحیح مسلم نوشته احساس میکنید که سعی امام نووی در شرح صحیح مسلم بر این بوده تا مسایل را بصورت موضوعی و آزاد بحث کند؟