اثبات وجود عالم برزخ و آغاز زندگی بشر در قالب روحی

‏*عالم اوّل حیات ‏
از آنجا که همه ما انسان ها امـروز درعالم اوّل یا دنیا هستیم نیازی به اثبات دیده ‏نمی شود، وجـود انسان خــود دلیل براین عالم است، ابتدا خلق شده درظـرفی ‏کوچـک تربه نام رحم مادر(عالمی بسیار کوچک و محدود) سپس ازآن عالم کوچک به عالم ‏بزرگترآمده ایم .‏
وَسَلاَمٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیّاً (مریم/۱۵)‏
سلام براو (عیسی بن مریم) روزی که متولّدشد (خلقت وآمدن به عالم ‏دنیا)،روزی کـــــــه می میرد(وارد عـــالم روحی شدن) ، وروزی ‏که زنده برانگیخته می شود(مــــجـدداً وارد عالم قیامت شدن){ این ‏آیه به سه عالَم اشاره می کند}‏
قرآن کریم خبری ضمنی از عالم برزخ یا عالم دوّم زندگی بشر می دهد که یک عالم ‏جسمی نیست.‏
‏*عالم دوّم حیات  ‏
‏ قرآن کریم به انسان درخلال آیات زیرخبر می دهد که :‏
وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ (آل عمران/۱۶۹)= ‏
وکسانی را که در راه خدا کشته شده اند را مرده مپندارید ، که زندگانند و نزد خدای ‏خویش روزی می برند
الف ـ واژه(أَحْیَاءٌ)نشان می دهد زنده هستندامــّا در قالب بدن برزخی نه بدن جسمی .‏
ب ـ واژه(عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُون) نشان می دهد نزد پروردگارشان روزی می خورند درهمان بدن ‏برزخی  ‏
یعنی، متناسب بدن جدیدشان روزی می برند(ایـــن آیات بقای روح مؤمنین را ‏خبرمی دهـــــد و بقای روح کفّار و منافقان را هم در آیات۶۴ و ۶۵ سوره مؤمنون ‏آورده)  یعنی اصل بقاء پس از مرگ را منحصر بـــه شهدا و مؤمنان نکرده ،که ‏شامل کافران هـــم می شود ، ولی کیفیت بقای دو دسته را متمایز کرده( ‏درسوره انبیاء آیه ۳۵) فـرموده: هر نفسی جشنده مرگ است .‏
نکته:برخی تصوّر می کنندکه  شهدا،پیامبران،ائمه و اولیای خدا  پس از مرگ با عالم ‏انسان ها حفظ رابطه کرده اند! و خداوند انسان را با خبر می کندکه بله آنان مرده اند ‏نسبت به حیات دنیائی، ولی زنده اند در نشئه دیگر حیات (حیاتِ برزخی) ـ ولی ‏بیخبراز عالم اوّل یا دنیا هستند،(توضیح این قسمت دربخش مجهول ششم آمده )از ‏این رو در سوره بقره آیه ۱۵۴ می فرماید:‏
یَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَهٍ مِنَ اللّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِینَ (آل عمران/۱۷۱) ‏
‏ نگوئید کسانی که در راه خدا کشته شده اند مرده اند ، زنده اند ، امّا شما درک نمی ‏کنید بــه فضل و نعمت خدا خشنود و اینکه خداوند پاداش مـــــؤمنان را ضایع ‏نسازد
فَرِحِینَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُوا بِهِم مِن خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ ‏یَحْزَنُونَ (آل عمران/۱۷۰) ‏
به آنچه خداوند ازفضل خویش به آنها داده است شادمانند و از سرانجامِ یارانی که به ‏ایشان نپیوسته اند مسرورندکه هیچ بیم وترسی برآنان نیست و اندوهگین نشوند .‏
در این آیات نمی خواهد بگوید فقط شهدا زنده هستند و مثلاٌ پیامبران که به مرگ ‏طبیعی مردند در عالم برزخ زنده نیستند؟ این آیات قبل و بعدمربــــوط به جنگ ‏احد است مردم را دسته بندی می کند به تناسب موضوع دسته بندی کرده ، عده ای ‏سست شدند ، عـــده ای رشادت کردند ، عده ای شهیدشدند ، چــــــون موضوع ‏جنگ است که می خواهد بگوید این کشته شدگان زنده هستند.  ‏
موضوع دیگر اینکه می گوید شهدا زنده اند ، ازطرفی هم می گوید:( همه کس ‏طعم مــرگ را می چشد= کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَهُ الْمُوت «عنکبوت /۵۷»و حتی به پیامبر هم می ‏گوید: تو هم مثل همه می میری..إِنَّکَ مَیِّتٌ وَ إِنَّهُمْ مَیِّتُون (زمر/۳۰)‏
یعنی می گوید:مرده ، مثل زنده غذا نمی خورد ، شرایط انسان زنده را ندارد ،  ‏حیات دنیایی رانمی گوید ، حیات برزخی را می گویدکه زنده اند ونزد خدا ‏روزی دارند.‏
برخی ازمروجین خرافات و اباطیل از راه  مغالطه آمده اند که چون آنان نزدخدا ‏هستند پس مثل خدا همه جا هستند! درحالیکه آیات حکایت ازقرب خدا می کند .  ‏
أَلاَّ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ= آیه می گوید:آنان در آن عالم نه خوفی نسبت به ‏آینده دارند و نه از گذشته غم دارند ‏
مثال :اگرروح پدری متوّجه این عالم بود و می دید  که بچه هایش هـــمه فاسد و ‏خلاف کارشدند و انبیاء هم روحشان متوّجه ایــن عالم بود ومی دیدند که ‏اکثرپیروانشان بیراهه می روند ! خداوند هم که گفته آنان غمی ندارند این که ضد ‏آیه می شود ، در دنیا کــه مشکلات داشتند ، حالا هم که رفتند غم و اندوه داشته باشند ‏‏! آیا ممکن است آنجا هم برایشان  جهنم باشد. هرگز. ‏
در آیه بعد هم می فرماید خدا اجــــــر مؤمنین را ضایع نمی کندیعنی آسایش ‏فقط شامل  شهدانمی شود به مؤمنین هم اختصاص دارد منتهی خبرمی دهدکــــه آن ‏عالم هم درجاتی دارد  شهدا درجه بالاتری دارند.‏
لَهُمْ دَارُ السَّلاَمِ عِندَ رَبِّهِمْ وَهُوَ وَلِیُّهُم بِمَا کَانُوا یَعْمَلُون (انعام/۱۲۷)‏
آنان را درنزد پروردگارشان سرای آرامش است و خدا به سبب کارهای که می کنند ‏دوستدار آنهاست (یعنی دربدن برزخی نزد پروردگارشان آرامش دارند)‏
ولی به آیات قیامت که می رسد خبرمی دهد که  مستقیم در بهشت هستند . ‏
و باز خداونددرمورد مرگ هشدار می دهدکه :‏
حَتَّی إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ  قَالَ رَبِّ ارْجِعُون ـ
تاآنگاه که مرگ به سوی کسی ازآنان آید ، گوید: پروردگارا مرا باز گردان ـ
لَعَلّیِ أَعْمَلُ صَالِحاً فِیمَا تَرَکْتُ ـ
شایددرسرائی که(آنجا کار های نیک را ) فرو گذارده ام ، کارِ نیکی انجام دهم ‏
کَلَّا إِنَّهَا کَلِمَهُ هُوَ قَائِلُهَا وَ مِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَی یَوْمِ یُبْعَثُون(مؤمنون/۹۹و۱۰۰)‏
چنین نیست ، بی گمــــــان آن سخنی است که اوآن را ‏می گوید و فرا رویشان تا روزی که برانگیخته شوند برزخی است.( عـالم بـرزخ را نـشان ‏می دهد)‏
فَوَقَاهُ اللَّهُ سَیِّئَاتِ مَا مَکَرُوا وَحَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَاب ـ النَّارُ یُعْرَضُونَ عَلَیْهَا غُدُوّاً وَعَشِیّاً ‏وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَهُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَاب (غافر/۴۵ و۴۶) ‏
این آیات درمورد مؤمن آل فرعون است که چون بزرگان درباری حکم به قتل ‏حضرت موسی(ع) را صادرکردند زبان به اعتراض و ارشاد گشوده است :‏
پس خداوند اورا ازگزند مکرشان حفظ کرد و پیروان فرعون را به عذاب بد گرفتارنمود ‏‏. آنان هرصبح و شام برآتش عرضه می شوندوروزی که قیامت برپاشود:پیروان فرعون ‏را به شدید ترین عذاب وارد نمایند.‏
یعنی اکنون که درقالب و عالم برزخی هستند صبح وشب برآتش عرضه می شوند (نه ‏داخل) اما درقیامت که عالم جسمانی است ، جسمشان وارد آتش می شوند. ‏
آیات بعدی از(سوره یس/۳۶و۳۷)است ‏
قِیلَ ادْخُلِ الْجَنَّهَ قَالَ یَا لَیْتَ قَوْمِی یَعْلَمُون ـ بِمَا غَفَرَ لِی رَبِّی وَجَعَلَنِی مِنَ الْمُکْرَمِین . ‏
به او گفته شد : وارد بهشت شو . گفت : ای کاش قوم من بدانند که خداوندم مرا آفرید ‏و ازگرامیانم قرار داد.‏
یعنی دربهشت عالم برزخی می گوید : ای کاش قوم من هم این حقیقت را می ‏فهمیدند ، معلوم می شود هنوز قوم او به او نپیوسته اند ، چون درقیامت همه بهم می ‏پیوندند.
*عالم سوّم حیات ‏
همه آیات مربوط به قیامت نشان دهنده عالم سوّم یا زندگی جاوید بشراست .‏

‏* اثبات معاد جسمانی ؟
عالم سوّم حیات ‏
قرآن کریم در آیات مختلف عالم سوم حیات انسان یا معاد را فقط جسمانی نشان می ‏دهد، درحالیکه برزخ را روحانی مطرح می کند . ‏
در سوره های «الشَّمس و الزّلزّله» هم سخن ازحضور انسان در عالم مادی است و حتی در ‏داستان اصحاب کهف که پس از ۳۰۹ سال آنان را ازخـواب بیدار می کند و به میان مردم ‏می آیند در آخر آیه می فرماید :‏
وَکَذَالِکَ أَعْثَرنَاعَلَیْهِمْ لِیَعْلَمُواْ أَنَّ وَعْدَ اللهِ حَقٌّ وَ أَنَّ السَّاعَهَ لَارَیبَ فِیهَا (کهف/۲۱)‏
یعنی :و بدینسان مردم را از حال آنان مطلع کردیم تا بدانند که وعده خداوند حقّ است و ‏هیچ شکّی در قیامت نیست (که قیامت در راه است)‏
در این ماجرا هم ، معاد روحانی را مطرح نکرده ، جسم آنان زنده شده و بین مردم آمدند ‏‏.‏
و باز در قرآن  می گوید:‏
وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَإِذَاهُم مِّن الْأَجْدَاثِ إِلَی رَبِّهِمْ یَنسِلُون=(اجداث جمع قبر است )‏
یعنی: وچون در صور دمیده شود ، ناگاه از قبر ها بسوی پروردگارشان خواهند شتافت .‏
وباز می فرماید :‏
قَالُوا یَا وَیْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الْرَّحْمَانُ وَ صَدَقَ الْمُرسَلُون (یس/۵۰ و۵۱)‏
یعنی:گویندوای برما،چه کسی ما را ازخوابگاهمان (مرقدمان) برانگیخت؟ این همان وعده ‏خدای رحمان بود  و پیامبران راست گفتند.‏
جایگاه روح مربوط به قبر نیست که بیرون بیاید و مشخص است که جسم از قبر بیرون آمده ‏و مجدداً روحی که قبض شده بود به جایگاهش باز گشته و به حضور پروردگارش می رود .  ‏وبازمی فرماید:‏
وَ تَرَی الْأَرضَ هَامِدَه ـ
یعنی: وزمین را خشکیده می بینی ـ ‏
فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاء َ اهْتَزَّتْ وَ أَنبَتَتْ مِن کُلِّ زَوْجِ بَهِیچٍ (حج/۵)‏
پس هنگامی که آب باران را برآن فرو فرستیم به جنبش در آید و رشد یابد و ازهمه نوع ‏گیاهان خرم برویاند ـ
سپس نتیجه را می گوید:‏
ذَالِکَ بِأَنَّ اللهَ هُوَ الْحَقُّ = این نشانه آنست که خداوند برحقّ است ـ ‏
وَ أَنَّهُ یُحْیِ الْمَوتَی= و آنکه او مردگان را زندمی کند ـ
وَ أَنَّهُ عَلَی کُلِّ شّیءٍ قَدِیر(حج/۶)= و آنکه او بر هرکاری تواناست .‏
وَ أَنَّ السَّاعَهَ ءَاتِیَهٌ لَّارَیْبَ فِیهَا= شکّی نیست که قیامت در راه است ـ
وَ أَنَّ اللَهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی القُبُور(حج/۷) = و اینکه خداوند بر می انگیزد آنان را که ‏درقبرهاخفته اند(باران،گیاه ، قبر ، مردگان همه مسائل مادی هستند نه روحانی) ‏
در سوره یس می فرماید :‏
وَ ضَرَبَ لَنَا مَثََلا وَنَسِیَ خَلْقَهُ = برای ما نمونه ای آورد ( از استخوانهای پوسیده) و آفرینش ‏خود را فراموش کرد ـ
قَالَ مَنْ یُحْیِ الْعِظَامَ وَ هِیَ رَمِیم (یس/۷۸)= و گفت چه کسی استخوانها را  در حالیکه ‏پوسیده اند زنده می کند؟ ـ
قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِی أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّهٍ وَ هُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلِیم(یس/۷۹)‏
بگو:کسی آنها را زنده می کند که نخستین بار آنها را پدید آورد و او به هر آفرینشی ‏داناست ـ
ازآنجاکه مرگ وحیات به نظرانسان متناقض هستند خداوند مثال دیگری می آورد .‏
الَّذِی جَعَلَ لَکُم مِّنَ الْشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَاراً فَإِذَا أَنتُم مِّنُهُ تُوقِدُون(یس/۸۰) ‏
یعنی:کسی کـه در درخت سبز بـرایتان آتـشی قرار داده که آنگاه شما از آن آتش می ‏افروزید(اخضربمعنی سبز رنگ است )‏
برطبق قوانین ظاهری بایدماده قابل اشتعال خشگ باشدتا بسوزد! امّا در عربستان دو گیاه ‏به نامهای عفارومرخ هستندکه باسائیدن دو برگ سبز آتش بیرون می آید .‏
یعنی: می گوید خدائی که از درخت سبز برای شما آتش بیرون می آورد قادر است از ‏مرده هم زنده بیرون بیاورد .‏
همه مثالها مادی است نه روحانی سپس باقیاس بزرگتر به کوچکتر می فرماید:‏
أَوَلَیْسَ الَّذِی خَلَقَ الْسَّمَوَاتِ وَ الْأَرضَ بِقَادِرٍ عَلَی أَن یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ بَلَی وَ هُوَ الْخَلَّقُ العَلِیم ‏‏(یس/۸۱)=‏
‏ یعنی:آیاکسی که آسمانها و زمین راآفریده توانائی ندارد مانندآنها را پدید آورد ؟چرا و ‏هم اوست آفریننده دانا(یعنی خلقت آسمانها و زمین که مهمتر از زنده کردن مردگان است)‏
‏ امام صادق(علیه السلام) هم در این مورد فرمود شما اگر کوزه ای را بشکنید و مجددا آنرا باز ‏سازی کنید ، هم می توانید به اعتبار ماده اوّلیه اش ادعا کنید این همان کوزه است و هم ‏می توانیدبه اعتبارصورت جدیدی که به آن ماده داده اید بگویید آن کوزه نیست .‏
ماده اوّلیه انسان در قیامت همان ماده المواد دنیاست فقط صورت بندی جدیدی متناسب ‏بااخلاق ، رفتار و اعمال و مجموعه کسبیاتش می گیرد .‏
از میان فرق اسلامی عده ای  به معاد جسمانی معتقد شدند بخصوص متمسّکین به قرآن و ‏گروهی ازآنان مثل فلاسفه و صوفیه به معاد روحانی .‏

مقاله پیشنهادی

دنیا، اینگونه آفریده شده است

روزی مارکس اویلیوس، یکی از فیلسوفان بزرگ دربار امپراطوری روم، گفت: امروز افرادی را ملاقات …