اثبات این که مؤمنین پرودرگارشان را در آخرت می‌بینند(۱)

مسلم:

۳۹۲- «عَنْ صُهَیْبٍ رضی الله عنه عَنِ النَّبِیِّ  صلی الله علیه و سلم قَالَ: إِذَا دَخَلَ أَهْلُ الْجَنَّهِ الْجَنَّهَ، قَالَ: یَقُولُ اللهُ – تَبَارَکَ وَتَعَالَى – : تُرِیدُونَ شَیْئًا أَزِیدُکُمْ؟ فَیَقُولُونَ: أَلَمْ تُبَیِّضْ وُجُوهَنَا؟ أَلَمْ تُدْخِلْنَا الْجَنَّهَ، وَتُنَجِّنَا مِنَ النَّارِ؟ قَالَ: فَیَکْشِفُ الْحِجَابَ، فَمَا أُعْطُوا شَیْئًا أَحَبَّ إِلَیْهِمْ مِنَ النَّظَرِ إِلَى رَبِّهِمْ».

392. «از صهیب رضی الله عنه از پیامبرصلی الله علیه و سلم روایت شده است که فرمودند: وقتی که بهشتیان وارد بهشت می‌شوند، خداوند متعال می‌فرماید: «آیا افزون بر نعمت‌هایی که به شما بخشیده‌ام، چیز دیگری می‌خواهید؟ بهشتیان عرض می‌کنند: آیا چهره‌هایمان را شاداب و نورانی نکردی؟ آیا ما را به بهشت داخل نکردی و از آتش جهنم نجات ندادی؟ پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: آنگاه پرده برداشته می‌شود [و آنان به پررودگارشان نظر می‌کنند] و دیگر پیش آن‌ها چیزی محبوب‌تر از نظر به پروردگار به آنان (بهشتیان) داده نشده است».

۳۹۳- مسلم این حدیث را با سند حدیث قبل (حدیث شماره‌ی ۳۹۲) اما با روایت دیگری آورده است و در این روایت این جمله اضافه است: سپس پیامبر   صلی الله علیه و سلم این آیه را تلاوت فرمودند: ﴿۞لِّلَّذِینَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِیَادَهٞ﴾ [یونس: ۲۶]. «برای کسانی که کارهای نیکو می‌کنند، منزلت نیکو (بهشت) و اضافه‌ای بر آن (دیدار خدا) هم هست».