ابوبــــکر صــدیق رضی الله عنه

حَدَّثَنَا قُتَیْبَهُ بْنُ سَعِیدٍ عَنْ مَالِکٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَائِشَهَ ل أَنَّهَا قَالَتْ: خَرَجْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص فِى بَعْضِ أَسْفَارِهِ، حَتَّى إِذَا کُنَّا بِالْبَیْدَاءِ أَوْ بِذَاتِ الْجَیْشِ انْقَطَعَ عِقْدٌ لِى، فَأَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ ص عَلَى الْتِمَاسِهِ، وَأَقَامَ النَّاسُ مَعَهُ، وَلَیْسُوا عَلَى مَاءٍ وَلَیْسَ مَعَهُمْ مَاءٌ، فَأَتَى النَّاسُ أَبَا بَکْرٍ، فَقَالُوا: أَلاَ تَرَى مَا صَنَعَتْ عَائِشَهُ أَقَامَتْ بِرَسُولِ اللَّهِ ص وَبِالنَّاسِ مَعَهُ، وَلَیْسُوا عَلَى مَاءٍ وَلَیْسَ مَعَهُمْ مَاءٌ، فَجَاءَ أَبُو بَکْرٍ وَرَسُولُ اللَّهِ ص وَاضِعٌ رَأْسَهُ عَلَى فَخِذِى قَدْ نَامَ، فَقَالَ: حَبَسْتِ رَسُولَ اللَّهِ ص وَالنَّاسَ، وَلَیْسُوا عَلَى مَاءٍ وَلَیْسَ مَعَهُمْ مَاءٌ قَالَتْ فَعَاتَبَنِى، وَقَالَ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ یَقُولَ، وَجَعَلَ یَطْعُنُنِى بِیَدِهِ فِى خَاصِرَتِى، فَلاَ یَمْنَعُنِى مِنَ التَّحَرُّکِ إِلاَّ مَکَانُ رَسُولِ اللَّهِ ص عَلَى فَخِذِى، فَنَامَ رَسُولُ اللَّهِ ص حَتَّى أَصْبَحَ عَلَى غَیْرِ مَاءٍ فَأَنْزَلَ اللَّهُ آیَهَ التَّیَمُّمِ، فَتَیَمَّمُوا، فَقَالَ أُسَیْدُ بْنُ الْحُضَیْرِ مَا هِىَ بِأَوَّلِ بَرَکَتِکُمْ یَا آلَ أَبِى بَکْرٍ. فَقَالَتْ عَائِشَهُ فَبَعَثْنَا الْبَعِیرَ الَّذِى کُنْتُ عَلَیْهِ فَوَجَدْنَا الْعِقْدَ تَحْتَهُ. (صحیح البخاری لأبی عبد الله محمد بن إسماعیل البخاری، کتاب المناقب، باب قول النبی ص: لو کنت متخذا خلیلا).

«از عائشه روایت شده که گفت: در بعضی از اسفار رسول الله (ص )خارج شدیم تا اینکه به بیداء یا به ذات الجیش رسیدیم که گردنبند من گم شد. رسول الله (ص) و مردم در طلب آن برآمدند در حالی که بر آبی (برکه یا چاهی) نبودند و همراهشان آب هم نبود. مردم نزد ابابکر آمدند و گفتند: آیا می بینی که عائشه چه می کند؟ رسول الله (ص) و مردم را نگاه داشته در حالی که بر آبی نیستند و آبی هم ندارند. ابوبکر آمد در حالی که رسول الله (ص) سرش را بر ران من گذاشته و خوابیده بود. ابوبکر گفت: رسول الله (ص) و مردم را حبس کرده ای در حالی که بر آبی نیستند و آبی هم ندارند. او مرا معاتبه کرد و آنچه را الله خواست گفت و بر خاصره من زد. چیزی مرا از تحرک باز نداشت الا مکان رسول الله (ص ) که سرش بر ران من بود. رسول الله (ص )خوابید تا اینکه صبح شد و آبی هم نبود پس الله آیه تیمم را نازل کرد. أسید بن حضیر گفت: یا آل ابی بکر! این اولین برکت شما نبوده است. ما شتر را بلند کردیم و گردنبند را در زیر آن یافتیم».