اگر کسی رادوست داشتی یا برای تو مهم است این را به او اعلام کن که این اقدام برای به دستآوردن محبت قلبی او بسیار مؤثر است. رسول اکرم صلی الله علیه و سلم در این باره فرموده است: اگر کسی شما فردی را دوست داشت به خانه اش برود و به او بگوید که دوستشدارد ( این حدیث در صحیح جامع ذکر شده است) در روایتی مرسل آمده است :”این کار انس و الفت و دوستی را پایدار می کند”. اما به شرط اینکه این محبت برای پروردگار متعال باشد نه به هدف مقاصد دنیوی همچون منصب، مال، شهرت، صفات و جمال. هر دوستی و محبتیکه برای غیر الله باشد پوچ و در روز قیامت مسبب دشمنی است{در آن روز دوستی برخی برای برخی دیگر جز پرهیزکاران دشمنی محسوب می شود}.
رسول الله صلی الله علیه و سلم فرموده است که در روز قیامت هر شخصی با کسی که دوست دارد همراه است. بنابراین اعلام محبت و مودت از بزرگ ترین روش های تأثیر گذاشتن بر دلهاست. جامعه یا پراز عشق و برادری و همبستگی است یا مملو از تفرقه، دشمنی و اختلاف از این رو پیامبراسلام صلی الله علیه و سلم اشتیاق فراوانی به برپایی جامعه ای داشت که در آن رابطه برادری بین مهاجرین و انصار برقرار باشد حتی می دانستند که فلانی دوست فلانی است واین عشق و دوستی آنقدر محکم بود که آنها را پس از شهادت در یک قبر دفن می کردند کمااینکه در یکی از غزوه ها این اتفاق افتاد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم برابزار نشر این محبت تأکید می کرد که در این باره فرموده اند:”تا زمانی که ایمان نیاورید وارد بهشت نمی شوید و ایمان نمی آورید مگر اینکه نسبت به یکدیگر دوستی بورزید، آیا دوست دارید شما را به یکی از ابزارهای دوستی رهنمود سازم؟ به یکدیگرسلام کنید”. به روایت مسلم
متأسفانه مردم در ابراز احساسات و عواطف نقص دارند گروهی با دوستان خود بسیار سرد و خشک برخورد می کند و گروهی هم هستند که آنقدر احساسی برخورد می کنند تا جایی که به عشق و تعلق خاطر به اشخاص مبدل می شود. برقراری توازن بین عقل و عاطفه به حسب احوال و اشخاص متفاوت است و همه افراد نمیتوانند به آن دست یابند اما خداوند به هر کس که بخواهد عنایت می فرماید.