ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺮ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻭ ﺗﺎﺑﻌﯿﻦ ﺩﺭ ﺷﺮﻉ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺯﯾﺮﺍ ﺩﺭ ﻫﯿﭽﯿﮏ ﺍﺯ ﺻﯿﻐﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻟﻔﺎﻅ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺣﺎﺩﯾﺚ ﺻﺤﯿﺢ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻟﻔﻆ ﺗﺎﺑﻌﯿﻦ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﻢ ﻧﯿﺰ ﺩﺍﺧﻞ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺮﻭ ﺟﺎﯾﺰ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺸﻬﺪ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺩﺍﺧﻞ ﻧﻤﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﺟﺎﯾﺰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺮ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻭ ﺗﺎﺑﻌﯿﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎ ﺭﻭﺯ ﻗﯿﺎﻣﺖ، ﺩﻋﺎﯼ ﺻﻼﺓ ﻭ ﺳﻼﻡ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ، ﻣﺜﻼ ﮔﻔﺖ : « ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻋﻠﯽ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﻋﻠﯽ ﺁﻟﻪ ﻭﺃﺻﺤﺎﺑﻪ ﻭﺍﻟﺘﺎﺑﻌﯿﻦ ﻟﻬﻢ ﺑﺈﺣﺴﺎﻥ ﺇﻟﯽ ﯾﻮﻡ ﺍﻟﺪﯾﻦ » ﺍﯾﻦ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﺩﻋﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﻋﺎ ﻭ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺑﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺵ ﻭ ﻧﯿﺰ ﺑﺮ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻭ ﺍﺗﺒﺎﻉ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎ ﺭﻭﺯ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﻣﻮﻣﻨﯿﻦ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ،ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ . ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﺪﻋﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺯﯾﺮﺍ ﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺗﺸﻬﺪ ﻫﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺗﺸﻬﺪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﯿﻢ « ﺍﻟﺘّﺤﯿﺎﺕﻟﻠﻪ، ﻭ ﺍﻟﺼّﻠﻮﺍﺕ ﻭ ﺍﻟﻄّﯿﺒﺎﺕ، ﺍﻟﺴّﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏ ﺃﯾﻬﺎ ﺍﻟﻨّﺒﯽ ! ﻭ ﺭﺣﻤﺔ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺑﺮﮐﺎﺗﻪ، ﺍﻟﺴّﻼﻡ ﻋﻠﯿﻨﺎ ﻭ ﻋﻠﯽ ﻋﺒﺎﺩ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﺼّﺎﻟﺤﯿﻦ، ﺃﺷﻬﺪ ﺃﻥ ﻻﺇﻟﻪﺇﻻﺍﻟﻪ، ﻭ ﺃﺷﻬﺪ ﺃﻥ ﻣﺤﻤﺪﺍً ﻋﺒﺪﻩ ﻭ ﺭﺳﻮﻟﻪ ». ﺷﯿﺦ ﺍﺑﻦ ﻋﺜﯿﻤﯿﻦ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ : " ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺑﺮ ﻏﯿﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﻥ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺮ ﭘﯿﺮﻭﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎ ﻧﺺ ﻭ ﺍﺟﻤﺎﻉ ﺟﺎﯾﺰ ﺍﺳﺖ ( ﻣﺜﻼ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮﺩ : ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻭﻋﻠﯽ ﺁﻟﻪ ﻭﺻﺤﺒﻪ ﻭﺳﻠﻢ ) ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺑﺮ ﻏﯿﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺨﺺ ﻣﻌﯿﻨﯽ، ﺑﯿﻦ ﺍﻫﻞ ﻋﻠﻢ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﯾﺎ ﺟﺎﯾﺰ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﺧﯿر؟ ﺻﺤﯿﺢ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ( ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺨﺺ ﻣﻌﯿﻦ ﻧﯿﺰ ) ﺟﺎﯾﺰ ﺍﺳﺖ، ﻣﺜﻼ ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﻮﻣﻨﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮﺩ : " ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ "، ﺯﯾﺮﺍ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﺒﺎﺭﮎ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ : « ﺧُﺬْ ﻣِﻦْ ﺃَﻣْﻮَﺍﻟِﻬِﻢْ ﺻَﺪَﻗَﺔً ﺗُﻄَﻬِّﺮُﻫُﻢْ ﻭَﺗُﺰَﮐِّﯿﻬِﻢْ ﺑِﻬَﺎ ﻭَﺻَﻞِّ ﻋﻠﯿﻬﻢ ». ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺁﻧﻬﺎ ﺻﺪﻗﻪﺍﯼ ( ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﺯﮐﺎﺕ) ﺑﮕﯿﺮ، ﺗﺎ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﺁﻥ، ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﺳﺎﺯﯼ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻫﯽ ! ﻭ (ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺯﮐﺎﺕ،) ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﻋﺎ ﮐﻦ)، ﭘﺲ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺑﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺯﮐﺎﺕ ﻣﺎﻟﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ ﺩﻋﺎﯼ ( ﺻﻼﺓ ) ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ( ﻃﺎﯾﻔﻪ ﯼ ﺃﺑﯽ ﺃﻭﻓﯽ ) ﺯﮐﺎﺕ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ : (ﺍﻟﻠﻬﻢ ﺻﻠﯽ ﻋﻠﯽ ﺁﻝ ﺃﺑﯽﺃﻭْﻓَﯽ). (ﻣﺘﻔﻖ ﻋﻠﯿﻪ). ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺎﺭ( ﺻﻠﻮﺍﺕ) ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺨﺺ ﻣﻌﯿﻨﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﻧﺎﻡ ﮐﺴﯽ ﺑﺮﺩﻩ ﺷﻮﺩ، ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮﺩ : ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ، ﺯﯾﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺟﺰ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺒﯿﺎ ﺟﺎﯾﺰ ﻧﯿﺴﺖ،ﻣﺜﻼ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﺑﻮﺑﮑﺮ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ : ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ، ﯾﺎ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﻋﻤﺮ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ : ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ، ﯾﺎ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ : ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ،ﯾﺎ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﻋﻠﯽ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ : ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ، ( ﻭ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﯾﺰ ﻧﯿﺴﺖ). ﯾﻌﻨﯽ ﺍﯾﻦ ﺩﻋﺎ ( ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ) ﺟﺎﯾﺰ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺷﻌﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺨﺺ ﻣﻌﯿﻨﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ. (ﻓﺘﺎﻭﯼ ﻧﻮﺭ ﻋﻠﯽ ﺍﻟﺪﺭﺏ).
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین