آیا کسی که نیت خوردن روزه داشته باشد، با این نیت روزه اش باطل می شود؟

شخصی در ماه رمضان مسافر و روزه است، او قصد می کند تا روزه اش را بشکند ولی چیزی را که بتواند با آن روزه اش را بشکند نمی یابد! لذا از تصمیم خود بر خوردن روزه اش منصرف می شود و روزه اش را کامل می کند، آیا روزه او صحیح است؟

 

الحمدلله،

بر طبق مذهب مالکیه و حنابله: هرکس نیت و قصد خوردن روزه اش را داشته باشد، روزه او باطل می شود، البته بشرطیکه بر قصد و نیت خود جازم و راسخ باشد ولی چیزی را نیابد که توسط آن روزه اش را بشکند، و بخاطر آن از خوردن روزه اش منصرف شود، در اینحالت چون نیتی راسخ داشته روزه اش باطل می شود و باید آنرا قضاء کند هرچند که او موفق نشده به هدفش برسد. اما حنفیه و شافعیه این قول را قبول ندارند و می گویند که روزه او باطل نمی شود.

نگاه کنید به کتابهای: بدائع الصنائع ۲/۹۲ ، حاشیه الدسوقی ۱/۵۲۸ ، المجموع ۶/۳۱۳، کشاف القناع ۲/۳۱۶٫

بنابراین بر اساس قول حنابله و مالکیه هرگاه کسی نیت قطعی بر خوردن روزه اش را داشته باشد ولی موفق نشود، روزه او باطل است و باید آنرا قضاء کند. اما اگر متردد است و یا خوردن روزه اش را به چیزی معلق کرده باشد مثلا بگوید :هرگاه غذا یا آبی دیدم روزه ام را می خورم وگرنه نمی شکنم و سپس چیزی نیابد تا روزه اش را با آن بخورد، در اینحالت روزه اش صحیح است و نیازی به قضا هم ندارد.

از علامه ابن عثیمین رحمه الله سوال شد: شخصی مسافر است و در ماه رمضان روزه است، او قصد می کند تا روزه اش را بشکند ولی چیزی را که بتواند با آن روزه اش را بشکند نمی یابد! لذا از تصمیم خود بر خوردن روزه اش منصرف می شود و روزه اش را کامل می کند، آیا روزه او صحیح است؟

جواب دادند: «روزه اش صحیح نیست، و بر او واجب است آنرا قضاء کند، زیرا هرگاه نیت خوردن روزه را داشته باشد روزه او باطل می شود، اما چنانچه بگوید: اگر آبی را یافتم آنرا می نوشم وگرنه همچنان روزه ام را ادامه می دهم، و بعد آبی را هم نیابد (تا آنرا بنوشد)، در اینحالت روزه اش صحیح است، زیرا او نیت خود را قطعی نکرده است، بلکه خوردن روزه را بر چیزی معلق کرده است، و آن چیز را نیافته بنابراین بر نیت اولش (تداوم روزه) باقی مانده است». “لقاء الباب المفتوح” (۲۹/۲۰).

 

والله اعلم

وصلی الله وسلم علی محمد وعلی آله وأصحابه والتابعین لهم بإحسان إلی یوم الدین