اگرکسی به حج برود و قبلش ازمردمی که حقش به گردنش است حلال کردن را طلب نکرده وقتی برگردد حجش درست است یانه؟
الحمدلله،
مادامیکه شخصی که به حج می رود ارکان و شرایط حج را بدرستی بجا آورد ، حج ان شاءالله قبول است.
اما حلالیت نخواستن از اطرافیان قبل از حج موجب ابطال حج نمی شود بلکه با توجه به حدیث زیر که:
(من حج الله عزوجل فلم یرفث و لم یفسق، رجع کیوم ولدته أمه) «هر کس برای رضای خدای عزوجل حج کند، و (هنگام احرام) از آمیزش و امور شهوانی با همسرش پرهیز نماید و معصیت نکند زمانی که از حج باز میگردد مانند روزی است که مادرش او را زاییده است». بخاری (۱۵۲۱) و مسلم (۱۳۵۰).
شیخ ابن عثیمین گوید:” اگر حج کننده با این شرایط حج کند، آن وقت است که: «رَجَعَ کَیومٍ وَلدَتْهُ اُمُّهُ» «زمانی که از مراسم حج برگشت، گناهان او محو میشود و به حالت کودک بیگناهی در میآید که تازه از مادر متولد شده است».
همچنین ظاهر حدیث عمرو بن عاص رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ: اشاره دارد به این که: «أنَّ الحجَّ یَهْدِمُ مَا قَبْلَهُ» [حج، گناهان گذشته را از بین می برد ] ظاهر این حدیث جنبه عمومیت دارد، بنابراین حج جز کفر و شرک، بقیهی گناهان را محو میسازد، ولی برای کفر، توبه لازم است.” شیخ ابن عثیمین – مجموع فتاوی و رسائل (۲۱/۴۰).
اگر کسی حجش را صحیح انجام دهد گناهان کبیره ( بنا به قولی) یا صغیره یا هردوی آنها بخشیده خواهد شد اما گناهانی که حقوق مردم در آن پایمال شده است را محو نمی کند زیرا حق الناس را باید ادا نمود و لذا گفته می شود که شخص بهتر است از اطرافیان خود حلالیت بخواهد چرا که اگر مردم او را حلال کردند و سپس حج صحیحی بجا آورد ان شاءالله او از گناه مبرا خواهد شد.
بنابراین کسی که به حج رود ولی دَین مردم بر او باشد یا حقوق آنها را پایمال کرده باشد اگر حج را صحیح انجام دهد ، حجش صحیح است ولی مبرور نیست و این بدین معناست که او بمانند زمان کودکی خود بیگناه نشده است هرچند حجش صحیح است و به ازای آن پاداش بزرگی می گیرد.