نیت کردن محلش در قلب هست، و تلفظ کردن نیت چه هنگام نماز و چه عبادت دیگر بدعت میباشد زیرا هیچ اثری از پیامبر صلی الله علیه و سلم و یا حتی اصحابش وارد نشده است که برای هر عبادتی مانند نماز، روزه، زکات، طهارت و غیره به زبان نیت کرده باشند، اما هنگام حج کردن که تلفظ به لبیک گفتن وارد شده است مانند “لبیک اللهم بحج” و یا “لبیک اللهم بعمره”، این در واقع نیت نسیت بلکه روشن کردن نوع آن عبادت هنگام تلبیه میباشد، پس معلوم میشود که پیامبر صلی الله علیه و سلم نیت هیچ عبادتی را به تلفظ نمیاورده است و اصحابش نیز به پیروی از او نیت را با تلفظ ادا نمیکردند، لذا گفتن و تلفظ کردن نیت هنگام یک عبادت بدعت میباشد.
بعضی از مردم بدون هیچ دلیل شرعی میگویند که برای حضور قلب بهتر است که نیت تلفظ شود، ولی به آنها میگوییم که آیا شما داناتر هستید یا خداوند که این مسئله را به پیامبرش صلی الله علیه و سلم امر نفرموده است؟ خداوند می فرماید: “قل أأنتم أعلم أم الله” (البقره : ۱۴۰).
یعنی: “بگو شما داناترید یا خداوند؟”.
و همچنین می فرماید: “قُلْ أَتُعَلِّمُونَ اللَّهَ بِدِینِکُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ”(الحجرات / ۱۶).
یعنی: “بگو (ای محمد)، آیا دینتان را به خداوند یاد میدهید در حالیکه خداوند از آنچه که در آسمانها و زمین میباشد آگاه هست؟”
پس متاکد باشید که اگر این کار خیر بود حتما پیامبر صلی الله علیه و سلم امتش را از آن اگاه میساخت، پس از آنجاییکه چیزی وارد نشده است معلوم میشود که نیت با تلفظ بدعت میباشد.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین