رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
«أَتَدْرُونَ مَا الْمُفْلِسُ؟» قَالُوا: الْمُفْلِسُ فِینَا مَنْ لَا دِرْهَمَ لَهُ وَلَا مَتَاعَ، فَقَالَ: «إِنَّ الْمُفْلِسَ مِنْ أُمَّتِی یَأْتِی یَوْمَ الْقِیَامَهِ بِصَلَاهٍ، وَصِیَامٍ، وَزَکَاهٍ، وَیَأْتِی قَدْ شَتَمَ هَذَا، وَقَذَفَ هَذَا، وَأَکَلَ مَالَ هَذَا، وَسَفَکَ دَمَ هَذَا، وَضَرَبَ هَذَا، فَیُعْطَى هَذَا مِنْ حَسَنَاتِهِ، وَهَذَا مِنْ حَسَنَاتِهِ، فَإِنْ فَنِیَتْ حَسَنَاتُهُ قَبْلَ أَنْ یُقْضَى مَا عَلَیْهِ أُخِذَ مِنْ خَطَایَاهُمْ فَطُرِحَتْ عَلَیْهِ، ثُمَّ طُرِحَ فِی النَّارِ».[۱]
«آیا میدانید فقیر و ورشکسته کیست»؟
گفتند: فقیر و ورشکسته در میان ما کسی است که نه درهمی دارد و نه کالایی.
پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود:
«فقیر و ورشکسته در امت من کسی است که روز قیامت نماز، روزه و زکات دارد ولی به این یکی ناسزا گفته، به این یکی تهمت زده، مال این را خورده، خون آنرا ریخته و این را زده است. پس هر کدام از آنها از حسنات و نیکیهایش میگیرند و اگر پیش از ادای دینش، نیکیهایش تمام شد، از بدیهایشان گرفته میشود و به او اضافه میشود، سپس به آتش انداخته میشود».
[۱]– مسلم، ۴۶۷۸٫