[بی گمان کسی که به خداوند شرک آورد، خداوند بهشت را بر او حرام می گرداند و جایگاهش آتش (دوزخ) است، و ستمکاران یاورانی ندارند].
و از جمله شرک در عبادت خـداوند متعال دعا کردن مردگان و طلب مدد خواستن از آنهاست، و همچنین نذر کردن و ذبح و قربانی برای آنهاست.
شرک مطلقاً بزرگترین امر حرام در شریعت اسلامی است، زیرا ابی بکر رضی الله عنه می‌گوید:
«پیامبر صلی الله علیه وسلم (تا سه بار) فرمودند: آیا شما را از بزرگترین گناه کبیره آگاه نسازم، گفتیم: بلی یا رسول الله، ایشان فرمودند: آن (بزرگترین گناه کبیره) شرک به خداوند است».
بخاری ۲۵۱۱٫
هر گناهی را امکان دارد که خداوند مغفرت نماید، مگر شرک را، و آن نیاز به توبه‌ای ویژه دارد. خداوند متعال می فرماید: {إِنَّ اللّهَ لاَ یَغْفِرُ أَن یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَن یَشَاء} (نساء ۱۱۶).
[خـداوند نمی بخشد که به او شرک آورده شود، و جز آن را برای هرکس که بخواهد، می آمرزد].
برخی از انواع شرک به گونه‌ای است که انسان را به کلی از اسلام خارج می‌گردند،
و اگر شخصی برآن حالت بمیرد، بی‌تردید جاودانه در جهنم می‌ماند. که به آن شرک اکبر گویند مانند به فریاد خواستن مردگان صالح و استغاثه کردنشان، وکسیکه مشرکان را کافر نداند، و یا اینکه در کفر آن مشرکان شک و تردید داشته باشد، و یا اینکه مذهب آن مشرکان را صحیح بداند خود کافر است.
ولی برخی از شرکیات جود دارند که هرچند گناه هستند ولی باعث ارتداد و خروج از دایره ی اسلام نمی شوند که به آن شرک اصغر گویند؛ مانند:
سوگند خوردن به غیر الله (به شرطیکه سوگند خورنده معتقد به عظمت او نباشد) که در اینحالت شرک اصغر است و یا مانند ریا در انجام عبادات.
اما اگر کسی به اسلام منتسب باشد و سپس در او موارد شرک دیده شود، احکام خاصی دارد؛ چون او به شهادتین ایمان آورده است و اعمال مسلمانان را انجام می دهد و در کل خود را به اسلام و قرآن منتسب می کند،
نباید تا زمانیکه یقین حاصل نکرده باشیم وی را از اسلام خارج سازیم، یعنی یقین بدست آوریم که عمل وی باعث ارتداد است و هیچ اکراه یا اجباری بر عملش نداشته باشد، اما در خصوص جاهل بودن یا نبودن او اختلاف وجود دارد.
برخی از علما گفته اند که جهل مانع از تکفیر شخص می شود ولی برخی دیگر جهل را در قضیه ی شرک عذر ندانسته و لذا اگر کسی را ببینند که عمل مشرکان را انجام می دهد (مانند واسطه کردن و کمک گرفتن از اموات و به فریاد خواندن و بقیه موارد شرک)
چنانکه اجباری بر عملش نبییند او را تکفییر می کنند، و باید توبه کند و دست از شرک بردارد وگرنه جان او گرفته می شود و بعنوان حد ارتداد کشته خواهد شد. این قضیه مابین علما کشمکش زیاد دارد.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین