آیا مردان غریبه در خانه عایشه رضی الله عنها محتلم می شدند؟(۲)

• کنیز عایشه رضی الله عنها، عایشه را از این ماجرا با خبر می کند. « فَأَخْبَرَتْهَا » یعنی اینکه آن مهمان در خانه عایشه رضی الله عنها نبوده است، بلکه در مکانی دیگر و معمولا در مسجد که محل خوابیدن مهمانان بود، او را دیده است. و اگر در خانه عایشه رضی الله عنها بوده، پس عایشه باید خود او را می دید نه اینکه کنیز عایشه خبر او را برای عایشه که در خانه اش بوده، ببرد. دقت کنید روافض چقدر کثیف هستند و چگونه از این روایات برداشت می کنند.
• عایشه که خبر کنیزش را درباره خولانی می شنود، نفری را به سوی او می فرستند. «فَبَعَثَتْ إِلَیَّ عَائِشَهُ». خب از روافض ملعون و خبیث می پرسیم، چطور خولانی در خانۀ عایشه رضی الله عنها خوابیده بوده است و عایشه نفری را به سوی او می‌فرستد؟؟ مگر خانۀ عایشه رضی الله عنها امارت و کاخ شاهان بوده که ده ها اتاق و راه رو و هال و … داشته باشد؟ خانه عایشه یک اتاق بسیار کوچک بوده که سه قبر رسول خدا صلی الله علیه وسلم و ابوبکر و عمر رضی الله عنهما در آن دفن شده است و جای کمی برای نشستن و خوابیدن عایشه رضی الله عنها از آن باقی مانده بوده است. سبحان الله چگونه چنین توهینی را به ناموس پیامبر صلی الله علیه وسلم می زنند؟ چگونه در حضور قبر رسول خدا صلی الله علیه وسلم و دو یارش، العیاذ بالله تهمت انجام خیانت عایشه رضی الله عنها را با مهمانش می زنند؟ لا حول ولا قوه الا بالله

این در حالی است که عایشه رضی الله عنها می گوید قبل از اینکه عمر رضی الله عنه در خانه ام دفن شود، من حجاب نمی کردم؛ چون پیامبر همسرم و ابوبکر پدرم بود. اما عمر نامحرم بود و از آن زمان به بعد، من حجاب می کردم. سبحان الله چگونه ممکن است که عایشه رضی الله عنها حتی از قبر سیدنا عمر نیز حجاب نماید، اما اجازه بدهد مهمانان غریبه در خانه اش بخوابند ؟؟ آیا این اتهاماتی که روافض به ناموس رسولشان می‌زنند، هیچ دینی سابقه چنین کاری را داشته است؟ آیا این روافض و مدعیان دروغین تشیع و حب اهل بیت، همان نوادگان عبد الله ابن ابی سلول نیستند؟

در روایت چنین آمده است:

« عن ‏ ‏عائشه ‏ ‏قالت : ‏ ‏کنت إدخل بیتی الذی دفن فیه رسول الله ‏ صلی الله علیه وسلم ‏ ‏وأبی فأضع ثوبی فأقول إنما هو زوجی وأبی ، فلما دفن ‏ ‏عمر ‏ ‏معهم فوالله ما دخلت إلاّ وأنا مشدوده علی ثیابی حیاء من ‏ ‏عمر».

مسند أحمد – مسند الأنصار.. – باقی المسند.. – رقم الحدیث : ( ۲۴۴۸۰ )

ترجمه: «عایشه رضی الله عنها می گوید: من در خانه ام که رسول خدا صلی الله علیه وسلم  و پدرم دفن بود لباس هایم را می گذاشتم و می گفتم همانا که این همسرم و این نیز پدرم است؛اما زمانی که عمر بن خطاب نیز در کنار آنها دفن شد پس به خدا قسم که وارد خانه ام نمی شدم مگر اینکه  لباس هایم را به خود می گرفتم از حیای عمر».

و این روایت در مصادر دیگر نیز با الفاط مشابه و مقارب آمده است

الحاکم النیسابوری – المستدرک – کتاب المغازی والسرایا – رقم الحدیث : ( ۴۴۰۲ )

الهیثمی – مجمع الزوائد – الجزء : ( ۸ ) – رقم الصفحه : ( ۲۶ )

 أبی بکر الخلال – السنه – باب وفاه أبی بکر

 إبن سعد – الطبقات الکبرى – ذکر موضع قبر الرسوال (ص)

و…

• بعد از اینکه عایشه رضی الله عنها نفری را دنبال مهمانش خولانی می فرستد که نزد عایشه رضی الله عنها بیاید، از او سوال می پرسد که چرا لباست را در آب گذاشتی؟ گفت: آنچه را که انسان خواب در خوابش می‌بیند، من خواب دیدم.  عایشه رضی الله عنها به او گفت: آیا در لباس‌هایت چیزی دیدی؟ و خولانی گفت نه. عایشه به او گفت: اگر چیزی دیده می‌شد، آنها را می‌شستی. من منی خشک را از لباس رسول الله صلی الله علیه وسلم با ناخن می‌مالیدم و پاک می‌کردم.

و به این شکل حکم آن را برایش بیان و جهل او را نسبت به حکم منی بر طرف نمود. سبحان الله از کجای این روایت این توهینات شرمگین روافض برداشت می شود؟

روایت دیگری نیز در سنن ابن ماجه (۵۳۱) وجود دارد که شبیه روایت صحیح مسلم است. روایت چنین است:

«أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ التَّمِیمِیُّ قَالَ: أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ حَمْدَانَ قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ: حَدَّثَنِی أَبِی قَالَ: حَدَّثَنَا مُعَاوِیَهَ قَالَ: حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنْ إِبْرَاهِیمَ عَنْ هَمَّامٍ قَالَ: نَزَلَ بِعَائِشَهَ ضَیْفٌ، فَأَمَرَتْ لَهُ بِمِلْحَفَهٍ لَهَا صَفْرَاءَ، فَنَامَ فِیهَا فَاحْتَلَمَ، فَاسْتَحْیَی أَنْ یُرْسِلَ بِهَا وَفِیهَا أَثَرُ الاحْتِلامِ {قَالَ: فَغَمَسَها فِی الْمَاءِ ثُمَّ أَرْسَلَ بِهَا، قَالَتْ عَائِشَهُ: لِمَ أَفْسَدَ عَلَیْنَا ثَوْبَنَا؟ إِنَّما کَانَ یَکْفِیهِ أَنْ یَفْرُکَهُ بِأَصَابِعِهِ، لَرُبَّمَا فَرَکْتُهُ مِنْ ثَوْبِ رَسُولُ اللَّهِ – صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم َ – بِأَصَابِعِی».

ترجمه: «همام بن حرث گفت: شخصى مهمان عائشه رضی الله عنها شد، عائشه دستور داد که ملحفه زردى برای او آماده کنند ، پس مهمان خوابید و محتلم شد. مرد خجالت کشید که ملحفه را بفرستد، در حالى که اثر جنابت در آن بود. همان می گوید: پس آن را در آب فرو برد و سپس آن را برایش فرستاد.  عائشه رضی الله عنها گفت: چرا لباس ما را خراب کرده است؟ کافى بود که اثر جنابت را با ناخن‌هایش می خراشید ، چون گاهى من نیز آن را از لباس رسول خداصلی الله علیه وسلم با انگشتانم مى‌خراشیدم».

که شرح آن نیز باز شبیه روایت صحیح مسلم است

• مهمان می گوید: « فَاسْتَحْیَی أَنْ یُرْسِلَ بِهَا» یعنی خجالت کشید که ملحفه را بفرستد. این کاملا مشخص می کند که در خانۀ عایشه نخوابیده است؛ آنطور که این روافض مریض القلب چنین برداشت می کنند.
• عایشه رضی الله عنها به کنیزش می گوید: « لِمَ أَفْسَدَ عَلَیْنَا ثَوْبَنَا؟ » چرا لباس ما را خراب کرده است. از این عبارت کاملا مشخص است که پیش هم نبوده اند و کنیزش را خطاب کرده است نه آن مرد را.

خدایا ، به خاطر اسم اعظمت دعای من را قبول کن و اینکه در رمضان هستیم و با زبان روزه این ردیه را بر روافض بی شرم نوشته ام، خدایا این روافض را رسوا ساز و از بینشان ببر و عوام جاهل و فریب خورده شان را هدایت کن و به راه راست هدایت کن و اگر قابل هدایت نیستند به خاطر این توهین های بی شرمانه به همسر رسول خدا صلی الله علیه وسلم از بینشان ببر و عذاب سختی در دنیا و آخرت بر آنان نازل کن. آمین یا الله.