آیا قرآن ساختن بارگاه بر قبر را اجازه داده است؟ (۲)

در آیه مورد استناد شیعه، هم وقتی دو گروه به جان هم میافتند یکی می گوید مسجد بر قبر میسازیم موحدان می گویند! نه در غار را ببندید!

باز هم گروه موحد است که می گوید: الله اعلم!

آیه را ببنید: {وَکَذَلِکَ أَعْثَرْنَا عَلَیهِمْ لِیعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَهَ لَا رَیبَ فِیهَا إِذْ یتَنَازَعُونَ بَینَهُمْ أَمْرَهُمْ فَقَالُوا ابْنُوا عَلَیهِمْ بُنْیانًا رَبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قَالَ الَّذِینَ غَلَبُوا عَلَى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَیهِمْ مَسْجِدًا}. آیه ۲۱

و اینچنین مردم را متوجه حال آنها کردیم، تا بدانند که وعده خداوند (در مورد رستاخیز) حق است؛ و در پایان جهان و قیام قیامت شکی نیست! در آن هنگام که میان خود درباره کار خویش نزاع داشتند، گروهی می‌گفتند: «بنایی بر آنان بسازید (تا برای همیشه از نظر پنهان شوند!) پروردگارشان از وضع آنها آگاهتر است!» ولی آنها که غالب و حاکم بودند گفتند: «ما مسجدی بر (مدفن) آنها می‌سازیم».

در آیه بعدی هم ، وقتی بر سر تعداد نفرات درون غار بین مردم زمان پیامبر، اختلاف بروز میکند، الله عز و جل به پیامبر می گوید: بگو: والله اعلم!

آیه را ببنید: {سَیقُولُونَ ثَلَاثَهٌ رَابِعُهُمْ کَلْبُهُمْ وَیقُولُونَ خَمْسَهٌ سَادِسُهُمْ کَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَیبِ وَیقُولُونَ سَبْعَهٌ وَثَامِنُهُمْ کَلْبُهُمْ قُلْ رَبِّی أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِم}.

(گروهی خواهند گفت: «آنها سه نفر بودند، که چهارمین آنها سگشان بود!» و گروهی می‌گویند: «پنچ نفر بودند، که ششمین آنها سگشان بود.» همه اینها سخنانی بی‌دلیل است و گروهی می‌گویند: «آنها هفت نفر بودند، و هشتمین آنها سگشان بود.» بگو: «پروردگار من از تعدادشان آگاهتراست!»).

در آیه بعدی هم ، وقتی درباره سالهای خواب اختلاف پیدا می شود یکی می گوید: ٣٠٠ سال و  یکی دیگر می گوید: ٣٠٩ سال

باز الله به پیامبر می گوید: بگو الله اعلم!

{قُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثُوا لَهُ غَیبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ}. آیه: ۲۶

(بگو: خداوند از مدت توقفشان آگاهتر است؛ غیب آسمانها و زمین از آن اوست!)

پس معلوم می شود که تکیه کلام موحدان و درست گویان (والله اعلم) است!

در دعوای دو گروه موحد و قبر پرست! کدامیک می گوید: والله اعلم ؟؟؟؟!!

پس همان گروه برحق است.

دوستان شیعه! بازی کردن با آیات قرآن ناممکن است زیرا این کلام الله است و اینکه علمای شما از تأویل نا امید نمی شوند. بخاطر این است که شما دقت نمی کنید و حرفهای آنها را بدون اندیشه قبول می کنید وگرنه قرآن دهها دروازه بسوی صراط مستقیم را بر روی شما باز گذاشته!

اندکى بیاندیشید !!