وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
درست است که عمر رضی الله عنه بیت المال را بر اساس نسب تقسیم میکرده مثلا به قریشی بیشتر از غیر قریشی میداده؟ و اینکه حضرت زبیر از همین شیوه خلیفه ثروت زیادی بدست آورده؟ این را استادمان سر کلاس درسش گفت و من هم اطلاعی نداشتم.
الحمدلله،
این سخنان یکی دیگر از هزاران دروغ و افترای روافض است برای فریب دادن پیروان خودشان و دلخوش کردنشان بر اینکه شیعه حق است! و نیز تخریب کردن شخصیت صحابه تا از این طریق بتوانند مذهب اختراعی خود را تقویت کنند.
در ضمن مگر علی و عمار رضی الله عنهما قریشی نبودند؟! و یا اینکه فقط زبیر قریشی بود و با عمر نسبت داشت؟! و کسی نمانده بود که با عمر رضی الله عنه نسبتی داشته باشد جز زبیر که او نیز بتواند از طریق بیت المال ثروتمند شود؟!
پس چرا از میان قریشیان فقط او از این طریق ثروتمند شد اما خود عمر رضی الله عنه پیراهنی سالم نداشت بر تن کند؟ یا پسر عمر رضی الله عنه ثروت زبیر را نداشت؟؟
لذا انسان عاقل با پرسیدن این سوالات برایش مشخص می شود که شیعیان دروغگو چه غرضی دارند.
اما به هر حال زبیر رضی الله عنه یکی از ثروتمندان صحابه بوده است.
حالا سئوال اینست, این ثروت را از کجا بدست آورده است؟ و چگونه مصرف کرده است؟ چون تنها کسب ثروت مهم نیست, بلکه طریقه درست مصرف کردن آن هم خود ثواب جداگانه ای را دارد. به شهادت تاریخ زبیر رضی الله عنه در هیچ زمانی نه زمان رسول خدا و نه خلفاء بعد از او عهده دار امارت و فرمانداری هیچ ایالتی را نپذیرفت. ولی در جنگ ها همیشه حضور چشمگیری داشت تا لحظه آخر در راه دفاع از اسلام جانفشانی می نمود و از آنجایی که اکثر قریب به اتفاق این جنگها همیشه با پیروزی همراه بوده در همه آن پیروزی ها, غنایم بسیار زیادی نصیب آنها می شد. و این غنایمی که در حدود بیش از چهل سال از عمر رسالت و خلفاء بعد از او نصیب زبیر رضی الله عنه شده بود یقینا می توانست منجر به جمع شدن ثروت بسیار زیادی شود.
علاوه بر آن، عامل دیگری که باعث ازدیاد ثروت زبیر رضی الله عنه شده بود تجارت ایشان بود. به قول ابن عبدالبر، زبیر رضی الله عنه بازرگانی بسیار خوش دست بود و در تجارت توفیق کامل داشت، روزی به او گفتند: ای زبیر، چطور در بازرگانی به این درجه رسیدی؟ او گفت: خرید من هیچگاه با مکر و فریب همراه نبود و با سود کمی هم قانع بودم. معامله را با سود کم هم رد نمی کردم، تا اینکه خداوند بدین وسیله در مال من برکت ایجاد کرد. نهایه الأرب ج ۵/ص۱۶۱.
پس معلوم شد که این ثروت او هیچ ربطی به بیت المال مسلمین و تضییع حقوق دیگران ندارد. نه او حق کسی را خورده بود و نه به بیت المال مسلمین خیانت کرده بود, بلکه همه و همه نتیجه زحمت خود او و برنامه های درست تجاری او بود.
اما نسبت به مصرف آن اموال باید برگردیم به تاریخ: از ابی اسحاق السبیعی روایت شده که می گوید: سألت مجلساً فی أکثر من عشرین رجلاً من أصحاب رسول الله من کان أکرم على عهد رسول الله؟ قالوا: الزبیر وعلی بن ابیطالب رضی الله تعالی عنهما. نهایه الأرب ج ۵/ص ۱۶۱
من در جمعی که بیش از بیست نفر از اصحاب رسول خدا بودند سوال کردم, در زمانه رسول خدا سخاوتمندترین صحابی کدامها بودند؟ آنها گفتند: علی و زبیر رضی الله عنهما.
از این روایت معلوم می شود که ثروت ایشان فقط به عنوان صدقه آنهم به افراد ذی حق پرداخت می شده است، و مالی که دارای اینچنین خصوصیاتی باشد یقینا موجب رضای خدا و درجات عالی انسانی خواهد شد.
به نظر بسیاری از محققین و مورخین بحث از ثروت گذشتگان و توضیح و تشریح غیر حقیقی آنها، بدون باز گو نمودن مسائل حاشیه ای همچون سخا و بخشش آنها, حمایت و پشتیبانی آنها از طبقات محروم جامعه, چیزی بجز تشویق اذهان عمومی و خراب کردن عقاید مردم نمی باشد و یقینا دست زدن و پرداختن به همچنین مسائلی خیانت به تاریخ اسلام و خیانت به شخصیتهایی است که این اموال و ثروت آنها, فقط برای رفاه عموم جامعه و حمایت از هزاران زن بی شوهر و خانواده بی سرپرست بوده است, خانواده های بی سرپرستی که, مشکلات اقتصادی آنها, می توانست بهترین موقعیت را برای افراد مفسد و بوالهوس فراهم کند تا همچون گرگ های درنده بر این خانواده ها حمله نموده و آبرو و عفت آنها را پاره پاره نماید.
لذا باید ثروت این افراد را جدا از ثروت افرادی دانست که به خدا و قوانین او بی توجه بوده و هدف آنها از کسب مال, ثروت اندوزی و تفاخر بر آن می باشد.
والله اعلم
وصلی الله وسلم علی محمد وعلى آله وأصحابه والتابعین لهم بإحسان إلى یوم الدین