آیا شخصیت انسان چنان¬که روان شناسان می پندارند در کودکی شکل می گیرد

روانشناسی قرآنی

. . . وَقَالَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَهِ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِینَ فِی عَذَابٍ مُّقِیمٍ (شوری۴۵)

. . . ﻭ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻰ  ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﻳﻘﻴﻨﺎ ﺯﻳﺎﻧﻜﺎﺭﺍﻥ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻛﺴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺒﺎﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ . ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ! ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﻋﺬﺍﺑﻰ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﻭ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺍﻧﺪ .(۴۵)

برای جواب بایستی شخصیت انسان را به دو بخش هشیار و ناهشیار تقسیم کرد؛ هشیار آن بخش از شخصیت است که انسان بر ان آگاه و مطلع است اما ناهشیار آن بخش از شخصیت است که انسان از آن اطلاع ندارد اما بر زندگی انسان تاثیر می گذارد، همین بخش ناهشیار شخصیت است که در دوران کودکی طرحواره آن ریخته می شود و در مراحل بعدی زندگی بر غنای ان افزوده می شود و مانع انعطاف پذیری و سازگاری شخصیت در شرایط و احوال مختلف می شود و زمینه ظهور بیماری های  روان شناختی را به وجود می آورد.

جهت جلوگیری از به وجود آمدن این بعد شخصیت در کودکی یا به حداقل رساندن آن رعایت نکات زیر توصیه می شود:

کودکان نباید زیاد گریه کنند؛ کودکانی که زیاد گریه می کنند در مراحل بعدی زندگی نمی توانند تصویر مثبتی از خالق و آفرینش داشته باشند.

از تنبیه ناگهانی کودکان بپرهیزید؛ تنبیه ناگهانی باعث شکل گیری طرحواره های ترس در کودک می شود.

تا زمانی که کودک به اشتباه خود اعتراف نکرده از تنبیه او بپرهیزید بویژه زمانی که کودک در سنی نیست که اشتباه خود را قبول کند جدا از تنبیه او خودداری کنید.

از محبت زیاد به کودکان بپرهیزید؛ محبت زیاد دنیا را در نظر کودک نا امن می کند و آسایش را از او میگیرد.

زوجین تا زمانی که بچه شما کودک است از جدایی بپرهیزید؛ چون هیچ کدام از زوجین نمی تواند احساس بوجود آمده در این بین را به کودک انتقال ندهد.

مربیان گرامی هر دو بعد جسمی و روحی را با هم پرورش بدهید تا در وجود کودک تعادل به وجود بیاید.

والدین گرامی به زندگی خود و کودکانتان اهمیت بدهید و نسبت به زندگی بی تفاوت نباشید.

ثمره نبود دین در زندگی پوچ گرایی است، این مهم در زندگی کودکان که فطرتی پاک دادند بیشتر اهمیت پیدا می کند.

از منفی گرایی و خشونت در جاهایی که کودکان وجود دارند بپرهیزید.

کودکان را از تماشای فیلم های خیال انگیز، خشن و ناراحت کننده باز دارید.

با کودکان صادق باشید و از راه صداقت با آن ها کناربیاید چون دروغ احساس بدی را بر کودک حاکم می کند که خودش علت آن را نمی داند.