آیا انجام سحر (جادوگری) فرد را از دین اسلام خارج میگرداند؟
هیچ نوعی از سحر مباح نیست
سحر عبارت است از هر چیزی مخفی و ظریفی است که سبب آن پوشیده باشد.
حقیقت سحر آنطور که (موفَّق الدین ابنقدامهی مقدسی) تعریف کرده چنین است.
سحر به تعویذها، دمها، و گرههایی گفته میشود که بر روان و بدن تأثیر میگذارد و به سبب آن فرد (جادوشده) بیمار میشود و یا میمیرد. و بوسیلهی آن بین شخص و همسرش جدایی میاندازند..)
تمام انواع سحر حرام است و هیچ چیزی از آن مباح نیست.
الله تعالی میفرماید:
«و مسلماً میدانستند هر کس خریدار این گونه متاعی باشد در آخرت بهرهای نخواهد داشت و چه زشت وناپسند بود آنچه خود را به آن فروختند»[بقره: ۱۰۲]
یعنی: هیچ بهره و پاداشی ندارد.
حسن بصری در تفسیر این آیه میگوید: منظور این است که جادوگر هیچ دینی ندارد.
این آیه بیانگر تحریمِ سحر و کفرِ جادوگر است. رسول اللهﷺآن را از هفت گناه نابود کننده بشمار آورده است.
کشتن جادوگر واجب است. و حکم کشتن جادوگر از سه تن از اصحاب پیامبرﷺ،به صحت ثابت است وآن سه تن عبارتند: از عمر رضی الله عنه، حفصه رضی الله عنها، و جندب رضی الله عنه.
به این ترتیب آموزش، یادگیری و شغل جادوگری کفر به الله است که فرد را از دین خارج میگرداند. کشتن جادوگر به شرط ثبوت آن، واجب است تا مردم از شر ساحر راحت شوند، چرا که جادوگر کافر است و شرارت او به اجتماع سرایت میکند.