رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: لاَ عَدْوَى وَلاَ طِیَرَهَ، وَالشُّؤْمُ فِی ثَلاَثٍ: فِی الْمَرْأَهِ وَالدَّارِ وَالدَّابَّهِ.
[اللؤلؤ والمرجان:۱۴۳۹]ـ
هیچ مرضی بدون اجازه الله واگیر نیست،وهیچ منحوسی نیست،و شومی در سه چیز هست:زن و منزل و اسب!
آیا طبق این حدیث زن شوم است؟آیا اسلام زن را موجودی شوم و نحس قلمداد می کند؟و دیگر سوالات…..
واقعیت چیست؟
بدون هیچ مقدمه ای جواب این سوالات را به یکی از سرور زنان عالم میسپارم،ام المؤمنین عائشه رضی الله عنها….
ام المؤمنین عائشه رضی الله عنها از کسانیست که به شدت این امر را رد می کنند:عن أبی حسان قال: ” دخل رجلان من بنی عامر على عائشه، فأخبراها أن أبا هریره یحدث عن النبی صلى الله علیه وسلم أنه قال(فذکره) فغضبت……..و قالت: والذی أنزل الفرقان على محمد ما قالها رسول الله صلى الله علیه وسلم قط، إنما قال: کان أهل الجاهلیه یتطیرون من ذلک “. وفی روایه لأحمد: ” ولکن نبی الله صلى الله علیه وسلم کان یقول:کان أهل الجاهلیه یقولون: الطیره فی المرأه والدار والدابه، ثم قرأت عائشه
(ما أصاب من مصیبه فی الأرض ولا فی أنفسکم إلا فی کتاب) إلى آخر الآیه_ “.
( سلسله الأحادیث الصحیحه:۲/۶۸۹_رقم الحدیث:۹۹۲شیخ البانی آنرا تصحیح کرده اند.)
از ابی حسان روایت شده که گفت:دو نفر از طایفه بنی عامر پیش عائشه رضی الله عنها آمدند،به او خبر دادند که ابوهریره حدیث(شومیت زن و…)را از پیامبر صلی الله علیه وسلم نقل کرده،(عائشه)به شدت عصبانی شد….و فرمود:سوگند به آنکه فرقان را بر محمد نازل فرمود،رسول الله صلی الله علیه وسلم هرگز چنین نفرمودند،بلکه فرمودند:اهل جاهلیت این سه چیز را نحس می پنداشتند،همچنین در روایتی از امام احمد آمده که عائشه فرمود:لیکن پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند:اهل جاهلیت می گفتند:نحسی در زن و مسکن و اسب است!سپس این آیه را تلاوت نمود: [الْحَدِیدِ: ٢٢] هیچ رخدادی در زمین به وقوع نمیپیوندد ، یا به شما دست نمیدهد ، مگر این که پیش از آفرینش زمین و خود شما ، در کتاب بزرگ و مهمی ( به نام لوح محفوظ ، ثبت و ضبط ) بوده است!
نکته قابل توجه اینجاست که یک زن در مقابل همین امر قد علم می کند و آنرا با ادله ی قوی رد(البته تصحیح)می کند،و از این مهمتر این است که مسلمانان زنی را پیشوای مهمترین مساله ی زندگی خود(دین)قرار داده اند،واین بیانگر چیزی نیست جز کمال عدالت اسلام…..
همچنین،شیخ الآلبانی(رحمه الله)نیز می فرمایند:لا شؤم فی شیء،لأن معناه:لو کان الشؤم ثابتا فی شیء ما،لکان فی هذه الثلاثه، لکنه لیس ثابتا فی شیء أصلا.
وعلیه فما فی بعض الروایات بلفظ ” الشؤم فی ثلاثه “. أوتت ” إنما الشؤم فی
ثلاثه ” فهو اختصار، وتصرف من بعض الرواه. والله أعلم.(سلسله الأحادیث الصحیحه:۱/۸۰۴،رقم الحدیث:۴۴۲)در هیچ چیزی شومی نیست،و معنای حدیث این است که اگر شومی در چیزی ثابت می بود،در این سه چیز می بود،اما شومی بطور مطلق در چیزی ثابت نشده،وبر این اساس آنچه که در بعضی روایات به این لفظ آمده،اختصار وتصرفیست که از جانب بعضی راویان صورت گرفته،والله اعلم.