آیا در طول روز که مشغول کار هستیم اگر ذکر در دل بگوییم ایرادی ندارد؟

وعلیکم السلام
الحمدلله،
ذکر ویاد الله متعال قطعا پاداش فراوان دارد .الله جل واعلی مارا تشویق نموده که ذکرویاد اورا بکنیم واحادیث فراوانی هم اصحاب رضی الله عنهم روایت نمودند که رسول الله صل الله علیه وسلم تشویق فرمودند که روزانه اذکاری را تکرار کنیم.
من چند نمونه از ایات واحادیث را خدمت شما عرض مینمایم.

 فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَ اُشْکُرُوا لِی وَ لاٰ تَکْفُرُونِ  ﴿۱۵۲﴾
 پس مرا یاد کنید، تا شما را یاد کنم؛ و شکرانه ام را به جاى آرید؛ و با من ناسپاسى نکنید. (۱۵۲)

 وَ اَلَّذِینَ إِذٰا فَعَلُوا فٰاحِشَهً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اَللّٰهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ اَلذُّنُوبَ إِلاَّ اَللّٰهُ وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلىٰ مٰا فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ  ﴿۱۳۵﴾
 و آنان که چون کار زشتى کنند، یا بر خود ستم روا دارند، خدا را به یاد مى آورند و براى گناهانشان آمرزش مى خواهند-و چه کسى جز خدا گناهان را مى آمرزد؟ و بر آنچه مرتکب شده اند، با آنکه مى دانند[که گناه است ]، پافشارى نمى کنند. (۱۳۵)

 وَ اُذْکُرْ رَبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعاً وَ خِیفَهً وَ دُونَ اَلْجَهْرِ مِنَ اَلْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ اَلْآصٰالِ وَ لاٰ تَکُنْ مِنَ اَلْغٰافِلِینَ  ﴿۲۰۵﴾
 و در دل خویش، پروردگارت را بامدادان و شامگاهان با تضرع و ترس، بى صداى بلند، یاد کن و از غافلان مباش. (۲۰۵)

ودر احادیث هم این نمونه ایی از تشویقات رسوالله صل الله علیه دسلم است.

باب فَضْلِ الذِّکْرِ وَالدُّعَاءِ وَالتَّقَرُّبِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى:

۷۰۰۵-عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: ((إِنَّ اللَّهَ یَقُولُ أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِی بِی وَأَنَا مَعَهُ إِذَا دَعَانِی)).

رسوال الله ازقول الله تعالی میفرماید؛من نزدظن وگمان بنده ام هستم وهمراه او هستم هنگامی که من را بخواند.

۷۰۰۸- عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: ((یَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِی وَأَنَا مَعَهُ حِینَ یَذْکُرُنِی فَإِنْ ذَکَرَنِی فِی نَفْسِهِ ذَکَرْتُهُ فِی نَفْسِی وَإِنْ ذَکَرَنِی فِی مَلإٍ ذَکَرْتُهُ فِی مَلإٍ خَیْرٍ مِنْهُ وَإِنِ اقْتَرَبَ إِلَیَّ شِبْرًا تَقَرَّبْتُ إِلَیْهِ ذِرَاعًا وَإِنِ اقْتَرَبَ إِلَیَّ ذِرَاعًا اقْتَرَبْتُ إِلَیْهِ بَاعًا وَإِنْ أَتَانِی یَمْشِی أَتَیْتُهُ هَرْوَلَهً)).

در این حدیث میفرماید همراه اوهستم ذکر مرا گوید اگردر نفس خودش ذکرم بگوید من هم در نفس خویش بیادش هستم واگر در جمعی ذکرم را بگوید من در جمع بهتری ذکرش گویم.اگر یک وجب بطرفم بیاید من ذراعی واگر ذراعی  بیاید من باعی بطرف میروم اگر قدم زنان بیاید من با هروله بطرفش میروم.

پس بکوشیم ذکر الله زیادتر بگوییم