خروج بر حاکمان و والیان امر از نوع امر به معروف و نهی از منکر می باشد. اهل سنت و جماعت هرگز شورش علیه امامی که ملّت با وی بیعت کرده است را جایز نمی داند. گر چه ظلم و ستم هم بکند، به خاطر حفظ خون مردم و محافظت از امت اسلامی نباید قیام نمود. مگر این که از والی امر کفرِ آشکاری سر زند و همچنین اموری انجام دهد که باعث شود اسلام و مسلمین در خطر باشند.