آیا خداوند می‌تواند سنگی را خلق کند که آنقدر سنگین باشد که خودش هم نتواند آن را بلند کند؟

شــبهــه:

آیا خداوند میتواند سنگی را خلق کند که آنقدر سنگین باشد که خودش هم نتواند آن را بلند کند؟

اگر خداوند قدرتش آنقدر زیاد است که می‌تواند سنگی را درست کند که حتی خودش قادر به بلند کردنش نباشد، خب این نشانۀ ضعیف بودن خداست و خدایی که ضعیف باشد نمی‌تواند خدا باشد.

اگر هم خداوند نتوانست چنین سنگ سنگینی را خلق کند، باز نشانۀ عدم قدرت و توانایی او می باشد!

حال ای خدا باوران چگونه جواب می دهید؟

پـــاســــخ:

پاسخ این شبهه بسیار آسان تر از چیزی است که فکرش را می‌کنید. فقط باید درکی از مساله داشته باشید.

حتی شبهه ای بالا تر از شبهۀ ملحد این است که «آیا خداوند اینقدر قدرت دارد که خودش را نابود کند و اگر چنین قدرتی نداشته باشد پس ضعیف است» می‌باشد.

و یا شبهاتی دیگر که شبیه شبهۀ ملحد می‌باشد چنین است برای مثال:

آیا خداوند با قدرت بالایی که دارد و اینکه هرگاه به چیزی بگوید باش خواهد بود، آیا می‌تواند کاری بکند که ۲ بعلاوه ۲ مساوی ۵ شود؟

و یا آیا خداوند می‌تواند مثلثی خلق کند که چهار ضلع داشته باشد؟

و یا آیا خداوند می‌تواند دایره ای خلق کند که سه ضلع داشته باشد؟ و…

اما آیا اینکه خداوند جواب معادلۀ ۲+۲ را عددی غیر از ۴ قرار نمی‌دهد، این نشانۀ ضعف خداوند است یا نشان از بیمار بودن عقل سوال کننده؟

و آیا اینکه اگر خداوند مثلثی چهار ضلعی خلق نکند، مشکل از قدرت خداوند عزّ و جلّ است یا مشکل از عقل سوال کننده؟

آیا اینکه اگر خداوند دایره‌ای سه گوش درست نکند، مشکل از قدرت خداوند است یا مشکل از فهم و درک سوال کننده درباره صفت و کیفیت دایره؟

باید این را بدانیم که صفت یک مثلث بر سه ضلع بودنش است و صفت ۲+۲ در ۴ بودنش است، پس به همان شکل صفت خداوند نیز بر حی و لا یموت بودنش است، بر زنده بودن و هرگز نمردش است، صفت خداوند بر قادر و توانا بودنش است.

ولله المثل الاعلی به هیچ وجه قصد تشبیه کردن خداوند جلّ شأنه را ندارم اما برای درک و فهم خواننده و نزدیک کردن وی به درک شبهه و پاسخ آن مثالی می‌زنم.

برای مثال اگر خداوند یک دایره باشد و تمام صفات اعلی او حول دایره قرار داشته باشند، هرگاه اگر یکی از این صفات در کمال منزه او را از این دایره برداریم، پس دایره به چیزی دیگر تبدیل می‌شود و خداوند نیز هرگاه یکی از صفت هایش را از او نفی کنیم، پس دیگر او الله نخواهد بود؛ بلکه چیز دیگری است.

پس صفت خداوند بر قادر بودن اوست، اما اینکه این صفت را چنین توصیف کنیم که چنان سنگ سنگینی را خلق کند که حتی خودش قادر به بلند کردنش نباشد، این یک نوع بازی با کلمات و بدیهیات و عقل مخاطب می باشد.

خداوند می‌فرماید: فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِیلًا ۖ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِیلًا (فاطر/۴۳)

ترجمه: پس هرگز برای سنت (و شیوه ی) خداوند دگرگونی نمی یابی».

تصور کنید یک استاد و پروفسور ریاضی که مدرک علمی خود را در معتبر ترین دانشگاه ها گرفته باشد، به صورت افتخاری به یکی از دانشگاه ها برود و بگوید «هر گونه سوالی دربارۀ ریاضی دارید بپرسید تا جوابتان را بدهم».

در این بین شخصی به نام ایکس نیز بلند شود و بگوید «آیا می‌توانی مثلی چهار گوشه بکشی؟ و اگر نتوانستی چنین مثلی را بکشی پس مدرک تو قلابی است و سوادی نداری و لایق پروفسور بودن نیستی و …»

آیا با شنیدن این سوال همۀ حاضران با قهقهه به عقل آقای ایکس نادان نمی‌خندند؟ و نمی‌گویند «تو حالت خوب نیست بهتر است به روانپزشک مراجعه کنی»؟

آیا جز دیوانگانی همانند آقای ایکس کسی دیگر دور و بر آقای ایکس را می‌گیرد و به دفاع از او می ایستد؟

پس مشکل از خود سوال کننده و نوع سوال می‌باشد و به هیچ وجه مشکل از قدرت و توانایی خداوند نمی باشد.

 

نویسنده: مجاهد دین