شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله میفرماید:
وَمَنْ قَالَ: إنَّ کُلَّ مَنْ تَکَلَّمَ بِالشَّهَادَتَیْنِ وَلَمْ یُؤَدِّ الْفَرَائِضَ وَلَمْ یَجْتَنِبْ الْمَحَارِمَ: یَدْخُلُ الْجَنَّهَ وَلَا یُعَذَّبُ أَحَدٌ مِنْهُمْ بِالنَّارِ: فَهُوَ کَافِرٌ مُرْتَدٌّ. یَجِبُ أَنْ یُسْتَتَابَ فَإِنْ تَابَ وَإِلَّا قُتِلَ».
کسی که بگوید: کسی که شهادتین میگوید ولی هرگز فرائض را انجام نمیدهد و از محرمات(حرام ها) اجنتاب نمیکند، وارد بهشت میشود و از آنها با آتش عذاب داده نمیشود، آن شخص کافر و مرتد است و باید از او طلب توبه شود اگر نه باید کشته شود».
{ مَجْمُوعُ الْفَتَاوَىٰ }لِـ(ابْنِ تَیْمِیَّه) رَحِمَهُ اللَّه الْجُزْء ۳۵ ص ۱۰۶٫
امام محمد بن عبدالوهاب رحمه الله در نواقض اسلام میفرماید: «من لم یکفِّر المشرکین، أو شکَّ فی کفرهم، أو صحَّح مذهبهم؛ کفر إجماعا».
کسی که مشرکین را تکفیر نکند یا در کفرشان شک کند یا مذهبشان را صحیح بداند این کفر است به اجماع.
(ألــــدُرَرُ السَّنِیَّــــه فِے الأجوبَهِ النَّجدِیَّه ج ۹ ص ۲۹۱)