وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
تراشیدن ریش حرام است، زیرا این عمل معصیت و سرپیچی از پیامبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم است، زیرا رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم فرموده است: «اَعْفُوا اللِّحَی وَأَحْفُوا الشَّوَارِبَ».
«ریش را دراز کنید و سبیل را کوتاه نمایید». بخاری (۵۸۹۲، ۵۸۹۳) و مسلم (۲۵۹، ۲۶۰).
دلیل دیگر برای حرمت ریش تراشی این است که این عمل، خروج از سیره‌ی انبیا و پیوستن به راه و روش مجوسیان و مشرکان است.
حدود شرعی ریش: موی صورت، فک و رخسار، حدود شرعی ریش هستند،
به این معنی که هر مویی که بر صورت، فک و رخسار و چانه روییده است ریش محسوب می‌شود. بنابر دلایلی که ذیلاً بیان می‌شوند کوتاه کردن ریش حتی به مقدار اندک نیز معصیت و ناجایز است. پیامبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم فرموده است:
« اَعْفُوا اللِّحَی » (ریش را رها نمایید- تا بزرگ شود-).
«و أَرْخُوا اللِّحَی» (ریش را دراز کنید).
«ووَفِّرُوا اللِّحَی» (ریش را زیاد کنید).
همه‌ی این الفاظ دلالت می‌کنند که گرفتن و کوتاه کردن ریش (حتی به مقدار کم) جایز نیست. البته نباید نادیده گرفت که معاصی با هم تفاوت‌هایی دارند و جرم تراشیدن بیشتر از کوتاه کردن است، زیرا تراشیدن مخالفت واضح‌تر و روشن‌تری می‌باشد.