عمر بن شبه رحمه الله می‌گوید: هیچ کس نگفته است که عایشه رضی الله عنها و همرزمانش با علی بر سر خلافت دعوا داشته است، و او هیچ کس را فرا نخوانده است که او را برای خلافت پشتیبانی کند، بلکه اعتراض آنان نسبت به علی رضی الله عنه بر سر قاتلان عثمان و کوتاهی کردن از قصاص کردن آنها بود(۱)
و آنچه که ذهبی رحمه الله نقل نموده این را تأیید می‌کند: ابومسلم خولانی و تعدادی از مردم پیش معاویه رضی الله عنه رفتند و به او گفتند: آیا شما با علی بر سر خلافت منازعه می‌کنید یا شما هم مثل علی خلیفه هستید؟ معاویه گفت: نه به خدا سوگند می‌دانم که او از من افضلتر است و او نسبت به خلافت از من شایسته‌تر است ولی آیا شما نمی‌دانید که عثمان بطور مظلومانه کشته شد؟ و من هم پسر عمه او هستم و خواهان خونش می‌باشم، پس بروید پیش علی و به او بگوئید قاتلان عثمان را به من تحویل دهد تا من تسلیم او شوم، آنان هم پیش علی رفتند و با او سخن گفتند ولی قاتلان را تحویل نداد (۲)
و از روایتی از ابن کثیر آمده: در این وقت اهل شام تصمیم گرفتند که همدوش معاویه بجنگند (۳)
همچنین جمهور اصحاب و جمهور بزرگان آنها در فتنه وارد نشدند.
عبدالله بن امام احمد می‌گوید: پدرم گفت، و او از اسماعیل بن علیه و او از ایوب سختیانی و او هم از محمد بن سیرین نقل کرده‌اند که: فتنه و آشوب بپا شد و در آن هنگام اصحاب پیامبر -صلى الله علیه وآله وسلم- حدود ده هزار نفر بودند که از این تعداد صد نفر هم شرکت نکردند بلکه به سی نفر هم نرسیدند.
(ابن تیمیه رحمه الله گفته است: سند این روایت از صحیحترین سندهای روی زمین است و محمد بن سیرین جزو پارساترین مردم در منطقه‌اش بوده و مراسیل او از اصح مراسیل می‌باشند (۴)
۱- (اخبار البصره: عمر بن شبه: نقل از فتح الباری ۱۳/۵۶).
۲-(سیر اعلام النبلاء: ذهبی ۳/۱۴۰، سند این روایت همگی ثقه می‌باشند همانگونه که أرناؤوط گفته است)
۳- (البدایه والنهایه ۸/۱۳۲) و نگاه کنید به گفتار امام الحرمین و تعلیق التبانی بر آن – اتحاف ذوی النجابه ص ۱۵۲، ۱۵۳٫
۴- (منهاج السنه ۶/۲۳۶ به همان موضع نگاه کن که نصوص دیگری وجود دارد بر اینکه صحابه در فتنه با عدد کمى شرکت کرده‌اند).
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین