آیا امام حسن مى دانست که ظرف شیر یا آب زهرآلود است؟ (۲)

با وجود این علم حیرت آور ،باز شیعه در این جا چون در تنگناست پس از روی تقیه و دروغ میگوید امامش غیب نمیدانست
اما حقیقت چیست ؟ حقیقیت این است که بدور از لفاظی شیعه ها در اینجا ، هر کس که اندک آشنایی با مذهب شیعه داشته باشد ، میداند که شیعه ها معتقدند امام هایشان عالم غیب و شهاده هستند
مگر اصول کافی مهم ترین کتاب شیعه ها نیست؟ آنرا باز کنید و سرسری نگاه کنید یک حدیث که نیست !!بلکه باب ها و فصل ها در باره غیب دانی امام ها آورده !
حتی باب هایی دارد به این مضمون :
(امام غیب میداند)
(تمام زمین ملک امام است)،
(امام به اختیار خود میمیرد)
و دیگر عقاید بچه گانه مثل (امام به همه علوم آگاه است)
(امام به تمام و قایعى که در گذشته یا حال یا آینده اتفاق افتاده یا مى افتد اگاهى دارد). به این هم بسنده نکرده اند فصلی در اصول کافی است تحت این عنوان:
(امام به آنچه که اتفاق نیافتاده ولى اگر میافتاد چطور میشد هم آگاهى دارد).

پس ای شیعه ها اگر کتاب کافی تا این حد دروغ گفته چرا آنرا مهمترین کتاب حدیث خود میدانید
مهمترین کتاب حدیث اهل سنت دو کتاب صحیح بخاری و صحیح مسلم هستند ! ما عقیده داریم که در این دو کتاب، حتی یک حدیث ضعیف وجود ندارد.
اما شما ای شیعه ها ، فصولی از مهمترین کتاب خود رازیر سوال میبرید.
تا از ایراد ما جان سالم بدر ببرید.
اما شیعه امروزی دارد دروغ میگوید چون شیعه اگر بگوید که امام غیب نمیداند دیگر عوام شیعه نمیروند سر قبر امام رضا که ای امام به الله بگو بما خانه و یا زن و کار بدهد.
اونها به این خاطر میروند پیش قبر امام رضا ، چونکه از علمای خود شنیدند که امام رضا از دقایق امور آنها آگاه است.
مثلا امام رضا میداند که این سوال کننده که زن یا کار میخواهد ، دیشب تمام شب عبادت کرده و لیاقت این را دارد که امام شفیع او شود.
پس در عقیده شیعه امام از همه امور آگاه است. این را اگر قبول نکنند قبر پرستی آنها بی اعتبار میشود
پس معلوم شد که اونها در جواب به این سوال که چرا امام حسن با وجود دانایی بر علم غیب زهر خورد چیزی ندارند که بگویند برای همین به تقیه و دروغ متوسل شده اند
در آخر شما را دعوت میکنم که صفحه ۹۲۸ ببعد کتاب شبهای پیشاور را بخوانید! این کتاب ،مهمترین کتاب در دفاع از شیعه در عصر ماست و علمای شیعه نویسنده آنرا تایید کردند
ببینید چه نوشته:

کتاب جَفر از آسمان بر علی نازل شد!
از جمله طرقی که از جانب پروردگار اعظم جل و علا توسط خاتم الانبیاء افاضه فیض رحمانی بر علی شد «جفر جامعه» بود و آن صحیفه و کتابی بود مشتمل بر علم ماکان و ما یکون الی یوم القیامه به حروف رمز و بزرگان علمای خودتان هم معترفند که آن کتاب ، علم مخصوص علی و ائمه طاهرین (سلام الله علیهم اجمعین) بود .
و نیز در «تاریخ نگارستان» از شرح مواقف نقل می کند: بدرستی که جفر و جامعه ، دو کتاب است مخصوص علی (علیه السلام) که در آن دو کتاب جمیع حوادث تا انقراض عالم به طریق علم حروف ( یعنی، به طریق رمز ) ذکر شده است و اولاد آن حضرت حکم می کنند به آن کتاب ( یعنی، مفتاح آن کتاب رمز فقط در دست علی و اولاد او می باشد که از حوادت عالم خبر می دهند).
امام رضا خبر از چگونگی و ساعت مرگ خود داشت!
از جمله در شرح مواقف، قضیۀ عهد نامه مامون الرشید عباسی و امام هشتم حضرت رضا علی بن موسی را نوشته است که بعد از این که مأمون، حضرت رضا را بعد از شش ماه مکاتبه و هدید مجبور به قبول ولایت عهد خود نمود، عهد نامه ای نوشتند و مأمون امضا کرد که بعد از مردن خود خلافت به حضرت رضا منتقل شود. وقتی ورقه را آوردند که حضرت امضاء نماید، قبل از امضاء شرحی با این مضمون در سجل خود نوشتند و بعد امضاء نمودند:
«من که علی بن موسی بن جعفر ( علیهم السلام ) هستم، خلیفه مأمون الرشید که خداوند او را برای استحکامات شرع محکم و قوی نماید و برای ارشاد و هدایت موفق بدارد. حق مارا به خوبی شناخت که دیگران نشناختند و رحمی را که دیگران قطع نمودند، او وصل نمود و نفوسی را که دیگران تهدید به قتل نمودند، او ایمن ساخت. حتی زنده نمود اشخاصی را که به پرتگاه فنا رسیده بودند. بی نیاز نمود گروهی را که فقیر و محتاج بودند محض رضای پروردگار .
زود است که خداوند جزای شکر گزاران را بدهد وضایع نمی کند اجر نیکوکاران را .
بدرستی که او مرا به ولایت عهدی و امارتی بزرگ ( بر مؤمنین ) قرار داد؛ اگر من بعد از او زنده بمانم . ولکن جفر و جامعه دلالت بر خلافت این معنی دارد ( یعنی، من بعد از او زنده نخواهم ماند )».