آیا (الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ) درباره امامت حضرت علی است؟

شیعه میگوید: رسول الله در دعایی فرمودند: ((یا الله  یاران علی  را یاری و خائنان به او را شکست و زبونی بده)) ما میگوییم این حدیث جعلی است، اما  اگر درست باشد، پس تاریخ بما میگوید که شیعه همواره شکست خورده و زبون بوده، پس درمیابیم نفرین پیامبر بر او اصابت کرده است!

شیعه می‌گوید: فرموده خداوند متعال است که: (أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلَامَ دِینًا) (المائده: ۳). «امروز، دین شما را کامل کردم; و نعمت خود را بر شما تمام نمودم; و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم».
و این درباره حضرت علی است  و این قول ما را سنی ها نیز تایید میکنند! – در غایت المرام در باب ۳۹ شش حدیث از احادیث اهلسنت نقل شده است که این آیه در روزغدیر خم که پیغمبر، علی را به امامت معرفی کرد در باره علی نازل شده و در بیشتر آنها است که پیغمبر فرمود: الله اکبر علی إکمال الدین و تمام النعمه و رضا الرب برسالتی و الولایه لعلی» رسول خدا فرمود: «الله اکبر بخاطر اکمال دینش و اتمام نعمتش، و رضایت پروردگار به رسالتم، و به ولایت علی بعد از من، سپس فرمود: هر کس من مولای اویم علی مولای اوست، خداوندا دوستانش را دوست، و دشمنانش را دشمن بدار، و یارانش را یاری، و خائنان به او را شکست و زبونی بده».

پاسخ اهلسنت:
۱ – مجرد نسبت دادن آن به روایت ابو نعیم به اتفاق علمای سنی و شیعه صحت و درستی آن قول را اثبات نمی‌کند، چرا که ابو نعیم به اتفاق محدثین شیعه و سنی، احادیث ضعیف و جعلی فراوانی روایت کرده است.
۲-  همه حدیث‌شناسان بر کذب بودن این حدیث اتفاق نظر دارند. لذا حدیث مذکور در هیچ یک از کتب مرجع و معتبر حدیثی یافت نمی‌شود.
۳- در کتاب‌های صحاح، مسندها و تفاسیر آمده است که این آیه وقتی بر پیامبر نازل شد که ایشان در عرفه ایستاده بودند،
روایت درست  به این صورت است که  مردی یهودی به عمر بن خطاب گفت: ای امیر المؤمنین در کتاب شما آیه‌ای ا‌ست که آن را می‌خوانید اگر آن آیه بر ما یهودیان نازل می‌شد روز نزولش را عید قرار می‌دادیم، عمر گفت: کدام آیه را می‌گویی؟ گفت: فرموده حق: (أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلَامَ دِینًا) (المائده: ۳).
پس عمر گفت: به درستی می‌دانم که این آیه چه روزی و در چه مکانی نازل گردید، روز عرفه و در عرفه نازل شد آن گاه که رسول خدا در آنجا ایستاده بودند. همین روایت بر چند وجه دیگر هم آمده و در کتاب‌های مختلف مسلمانان همانند صحاح، مسندها، کلیات، سیره‌ها و تفاسیر نقل شده است.
این روز عرفه هفت روز پیش از روز غدیر بود؛ یعنی روز جمعه نهم ذی الحجه، پس چطور می‌گویند: آیه در روز غدیر نازل شده است؟!  پس ای شیعه ای که  از کتاب ما دلیل میاری !چرا  مهمترین کتب ما را نمیبینی؟!

۴-  در این آیه هیچ اشاره‌ای به علی یا به امامت او وجود ندارد، بلکه مضمون آن خبری است که خداوند مبنی بر تکمیل دین و کامل نمودن نعمت بر مؤمنین و نیز پسندیدن اسلام به عنوان یک آیین داده است، لذا ادعای مدعی که قرآن از طریق این آیه به امامت علی تصریح دارد کذبی آشکار است.
۵ –  «خداوندا دوستانش را دوست و دشمنانش را دشمن بدار، و یارانش را یاری و خائنان به او را شکست و زبونی بده». به اتفاق حدیث شناسان، دروغ و مجعول و ساختگی است.
البته حدیث هر که مولای اویم علی مولای اوست» صحیح است

دلیل آشکار ما بر دروغ بودن حدیث این است که عموما دعای پیامبر مستجاب است. اما این دعا مستجاب نشده است
زیرا بزعم شیعه، ابوبکر و عمر و عثمان دشمن  علی بودند، اما آیا این  دعای پیامبر شامل حال آنها شد؟ پس اگر این حدیث درست باشد و  دعای پیامبر به اجابت رسیده باشد، آنوقت بدون شک، شیعه دشمن و خائن به  علی و سنی دوستدار و یاور  علی است زیرا در طول تاریخ شیعه شکست خورده و زبون بوده و سنی عزیز  و یاری شده و قوی بوده است.

۶ – این آیه ای که شیعه ذکر کرده جمله کوچکی از آیه بزرگ است و هیچ ربطی به حضرت علی ندارد تا آنجا بی ربط است که شیعه مجبور شده برای ربط دادن آن به امامت، سنی را شاهد بیاورد سنی نمیتواند بگوید حضرت علی جانشین پیغمبر به امر الله است و در همان حال سنی باقی بماند، به محض گفتن این جمله شیعه میشود، همان طوریکه یک سنی به محض شهادت دادن به پیغمبری غلام احمد دیگرسنی نیست و قادیانی نمیتواند حرف او را سند بیاورد. پس بس کنید یاوه گویی را!!

* مـــحمد باقـــــر ســـــــــــــــــــجــودى *
محمد باقر سجودى