آیا افتادن در افکاری که منجر به انزال منی می شود روزه را باطل می کند؟
الحمدلله،
اولا بر هر مسلمانی واجب است تا چشم و گوش و دیگر اعضایش را از افتادن در حرام خدا محفوظ بدارد، خصوصا در ماه مبارک و پرفضیلت رمضان که ماه عبادت و ماه دوری از منکرات و پرورش و تزکیه نفس است، و روزه آمده تا نفوس را پاک و تصفیه کند و پیشگیری کند از اینکه روزه دار در شهوات بیافتد.
اما علمای مذاهب در خصوص باطل شدن روزه به سبب انزال منی در اثر تفکر اختلاف نظر دارند: مالکیه گفته اند که روزه باطل می شود، ولی جمهور علمای (حنفیه و شافعیه و حنابله) گفته اند که باطل نمی شود، و بنظر می رسد استدلال آنها این بوده چون انسان اراده و اختیاری بر بعضی از افکار شهوانی ندارد، و ممکن است بر ذهن و فکر انسان وارد شوند و دفع آن افکار ممکن نباشد تا آنکه موجب انزال می شود، و چون انزال منی در اینحالت ارادی نبوده پس روزه را هم باطل نمی کند، زیرا هر امری که بدون اراده بر انسان وارد شود مؤثر نیست.
اما اگر فرد عمدا و به قصد انزال به تفکر در مسائل شهوانی بپردازد و انزال روی دهد، در اینحالت فرقی بین او و بین کسی که عمدا به مناظر مهیج نگاه می کند تا انزال کند وجود ندارد و در هر دو حالت روزه باطل می شود، و جمهور علما فرموده اند که اگر کسی عمدا به مناظر مهیج نگاه کند که منجر به انزال شود، روزه باطل می شود.
در کتاب دائره المعارف فقهی آمده: «حنفیه و شافعیه گفته اند: اگر انزال منی یا مذی بخاطر نگاه کردن و یا تفکر باشد روزه را باطل نمی کند، و رأی صحیح تر نزد شافعیه اینست که: اگر فرد در انزال کردن بوسیله نگاه کردن عادت دارد، یا نگاه کردن را تکرار و ادامه می دهد تا اینکه منجر به انزال شود، پس روزه باطل می شود.
و مالکیه و حنابله گفته اند: انزال منی بر اثر نگاه کردن مستمر روزه را باطل می کند، زیرا انزال در اینحالت بوسیله فعلی بوده که از آن لذت می برده درحالیکه پرهیز از آن ممکن بوده است.
و اما انزال بر اثر تفکر: نزد مالکیه روزه باطل می شود، و نزد حنابله باطل نمی وشد زیرا امکان دفع آن افکار و دوری از آن ممکن نیست».” الموسوعه الفقهیه ” (۲۶ / ۲۶۷).
والله اعلم
وصلی الله وسلم علی محمد وعلی آله وأصحابه والتابعین لهم بإحسان إلی یوم الدین