وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
امام قرطبی به نقل از علماء می‌گوید:
در بهشت شب و روزی وجود ندارد و اهل بهشت همواره در یک نور دائمی خواهند بود و اوقات شب را با پائین آوردن پرده ها و بند کردن دروازه ها تشخیص می‌دهند و مقدار اوقات روز را با بلند شدن پرده ها و باز شدن درها می شناسند. ابوالفرج بن جوزی این مطلب را بیان کرده است. تذکره قرطبی (۵۰۴) .
ابن کثیر در تفسیر آیه:
« لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُکْرَهً وَعَشِیًّا * تِلْکَ الْجَنَّهُ الَّتِی نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن کَانَ تَقِیًّا» (مریم: ۶۲ – ۶۳).
(آنان در آنجا گفتار پوچ و بیهوده‌ای نمی‌شنوند، لیکن درود (یزدان و فرشتگان و مؤمنان) را (می‌شنوند)، صبحگاهان و شامگاهان (و تمام اوان و زمان) خوراک و طعام ایشان آماده است. این است بهشتی که ما آن را به بندگان خود به آن کسانی که پرهیزگار باشند می‌دهیم).
بیان داشته: در اوقاتی که شبیه اوقات صبح و شام هستند، نه باین معنی که در آنجا شب و روز وجود دارد.
ابن تیمیه در این زمینه می‌گوید:
« والجنه لیس فیها شمس و لا قمر و لا لیل و لا نهار، لکن تعرف البکره و العشیه بنور یظهر من قبل العرش» مجموع فتاوی شیخ الاسلام (۴/۳۱۲) .
(در بهشت خورشید و ماه، شب و روز وجود ندارد، البته صبح و شام توسط نوری که از طرف عرش ظاهر می‌شود شناخته می‌شوند).