آواز اهل بهشت

رسول الله صلی الله علیه وسلم به ما خبر داده است که حوری‌ها در بهشت با لحنی بسیار زیبا و شیرین ترانه می‌خوانند. در معجم طبرانی با سند معتبر از عبدالله بن عمر روایت شده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «إِنَّ أَزْوَاجَ أَهْلِ الْجَنَّهِ لَیُغَنِّینَ أَزْوَاجَهُنَّ بِأَحْسَنِ أَصْوَاتٍ سَمِعَهَا أَحَدٌ قَطُّ. إِنَّ مِمَّا یُغَنِّینَ بِهِ: نَحْنُ الْخَیْرَاتُ الْحِسَانْ. أَزْوَاجُ قَوْمٍ کِرَامْ. یَنْظُرْنَ بِقُرَّهِ أَعْیَانْ. وَإِنَّ مِمَّا یُغَنِّینَ بِهِ: نَحْنُ الْخَالِدَاتُ فَلَا یَمُتْنَهْ. نَحْنُ الْآمِنَاتُ فَلَا یَخَفْنَهْ. نَحْنُ الْمُقِیمَاتُ فَلَا یَظْعَنَّهْ».^[۱]

«همانا همسران اهل بهشت برای شوهرانشان با بهترین لحن و صدایی که هنوز شنیده نشده است، ترانه می‌خوانند. بخشی از ترانه‌های آن‌ها چنین است: ما زنان نیکو و زیبا هستیم – همسران شوهرانی شریف هستیم – با شادی و طراوت نگاه می‌کنند. و در ترانه دیگری می‌گویند: – ما جاودان هستیم، مرگ هرگز به سراغ ما نمی‌آید، ما در امان و امنیت هستیم، هرگز دچار ترس و بیم نمی‌شویم – ما مقیم و ماندگار هستیم و هرگز کوچ نمی‌کنیم».

[۱] – صحیح؛ طبرانی در المعجم الاوسط حدیث شماره ۴۹۱۷ و صحیح الجامع حدیث شماره ۱۵۶۱