تبعیت ظاهری و باطنی از قرآن و چنگ زدن به آن و اقامه ی حقایق آن ( بر امتهای دیگر) است. خداوند میفرماید:
{وهَـذَا کِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَکٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُواْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ} ( انعام ۱۵۵ ).
«و این خجسته کتابى است که ما آن را نازل کردیم پس از آن پیروى کنید و پرهیزگارى نمایید باشد که مورد رحمت قرار گیرید».
{اتَّبِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَیْکُمْ مِّن رَّبِّکُمْ وَلاَ تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِیَآءَ قَلِیلاً مَّا تَذَکَّرُونَ} ( اعراف ۳ ).
«آنچه را از جانب پروردگارتان به سوى شما فرو فرستاده شده است پیروى کنید و جز او از معبودان [دیگر] پیروى مکنید چه اندک پند مى گیرید».
{والَّذِینَ یُمَسِّکُونَ بِالْکِتَابِ وَأَقَامُواْ الصَّلاَهَ إِنَّا لاَ نُضِیعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِینَ} ( اعراف ۱۷۰ ).
«و کسانى که به کتاب [آسمانى] چنگ درمى زنند و نماز برپا داشته اند [بدانند که] ما اجر درستکاران را تباه نخواهیم کرد».
و این مسأله عمومی است و در تمامی کتب آمده است و آیاتی که بر این واقعیت دلالت میکنند، زیادند.
پیامبر صل الله علیه وسلم هم به تمسک به قرآن وصیت نمودند: «فخذوا بکتاب الله و تمسکوا به».
( روایت امام مسلم ).
«کتاب خداوند را بگیرید و بدان چنگ زنید».
و در حدیثی که به صورت مرفوع از علی رضی الله عنه روایت شده است، پیامبر صل الله علیه وسلم میفرماید:
«إنها ستکون فتن، قلت ما المخرج منها یا رسول الله، قال: کتاب الله»( روایت امام ترمذی ).
«فتنههایی برپا خواهد شدگفتم: که چگونه از آنها خروج حاصل شود، فرمودند: به وسیلهی کتاب خداوند».