١۴ قرن پیش دلسوز ترین فرد بر احوال امت، یعنى رسول الله “صلى الله علیه و على آله و سلم” خبر از احوالى ناگوار از امت داده:
یوشکُ أن تَدَاعى علیکم الأُمم کما تَدَاعى الأکَلَهُ عَلَى قَصْعَتِها . قالوا : أمن قِلَّه نحن یومئذ یا رسولَ الله ؟ قال : بل أنتم یومئذ کثیر ، ولکنکم غُثاءٌ کغُثاء السَیل ، ولَیَنْزَعَنَّ الله المَهابَهَ من صُدور أعدائکم ، ولَیَقْذفن فی قلوبکم الوَهْن . قالوا : وما الوَهْن یا رسول الله ؟ قال: “حُبُّ الدنیا وکراهیه الموت”
آن زمان نزدیک است که امت ها بر شما هجوم آورند همانگونه که گرسنگان بر ظرف غذا یورش می برند، گفتند ای پیامبر خدا، آیا این به خاطر تعداد اندک ماست؟ فرمود: خیر، بلکه شما آن روز بیشمارید اما به مانند کف روی سیلاب هستید (که هر جا سیلاب بخواهد شما را می برد و هیچ اراده ای از خود ندارید، مترجم)، خداوند ابهت و شوکت شما را از دلهای دشمنانتان بر می دارد و در دل های شما “وهن” می اندازد، گفتند: ای رسول الله، “وهن” چیست؟ فرمود: محبت دنیا و تنفر از مرگ.
(احمد و ابو داوود رحمهماالله این حدیث را روایت کرده اند)