امام ابن قیم رحمه الله می فرماید :
“فالراغب فی الشیء لا یرى عیوبه، حتى إذ زالت رغبته فیه أبصر عیوبه، فشده الرغبه غشاوه على العین، تمنع من رؤیه الشیء على ما هو به.” [ الجواب الکافی : ۳۰۷ ]
ترجمه : ” آنکه – مشتاقانه – خواهان چیزی باشد عیوب آن را نمی بیند، تا اینکه رغبتش زدوده شود، در این حال است که چشمانش باز می شود. پس شدت رغبت پرده ایست بر چشم و مانع رویت آن چیز بر اساس حقیقت اصلی خود می شود.”