أبو هریره رضی الله عنه گوید رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْعُطَاسَ وَیَکْرَهُ التَّثَاؤُبَ فَإِذَا عَطَسَ أَحَدُکُمْ وَحَمِدَ اللَّهَ کَانَ حَقًّا عَلَى کُلِّ مُسْلِمٍ سَمِعَهُ أَنْ یَقُولَ لَهُ یَرْحَمُکَ اللَّهُ وَأَمَّا التَّثَاؤُبُ فَإِنَّمَا هُوَ مِنْ الشَّیْطَانِ فَإِذَا تَثَاءَبَ أَحَدُکُمْ فَلْیَرُدَّهُ مَا اسْتَطَاعَ فَإِنَّ أَحَدَکُمْ إِذَا تَثَاءَبَ ضَحِکَ مِنْهُ الشَّیْطَانُ» [رواه البخاری]([۱]). «خداوند حکیم، عطسه را دوست داشته و خمیازه را ناپسند مىداند. بنابر این هرگاه یکی از شما عطسه زده و الحمد لله بگوید، بر هر مسلمانی که «الحمد لله»، را مىشنود واجب است (سزاوار است) که به او بگوید: یرحمک الله، اما این را بدانید، که خمیازه از جانب شیطان است، بدین خاطر هر یک از شما که خمیازه بر او غلبه کند، تا آنجا که مىتواند آن را دفع و رد کند، زیرا هر یک از شما که خمیازه مىکشد، شیطان به خاطر این عملش به او مىخندد و مسخرهاش مىکند».