آنچه درباره سجده تلاوت وسنت بودن آن، آمده است

عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ مَسْعُوْدٍ رضی الله عنه قَالَ: قَرَأَ النَّبِیُّ صلى الله علیه وسلم النَّجْمَ بِمَکَّهَ، فَسَجَدَ فِیهَا وَسَجَدَ مَنْ مَعَهُ غَیْرَ شَیْخٍ، أَخَذَ کَفًّا مِنْ حَصًى أَوْ تُرَابٍ، فَرَفَعَهُ إِلَى جَبْهَتِهِ وَقَالَ: یَکْفِینِی هَذَا، فَرَأَیْتُهُ بَعْدَ ذَلِکَ قُتِلَ کَافِرًا. (بخارى:۱۰۶۷)

از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله علیه وسلم در مکه، سوره نجم را تلاوت کرد و سجده نمود. کلیه کسانی که همراه پیامبر صلى الله علیه وسلم بودند، نیز سجده کردند. به جز یک پیرمرد که بجای سجده، مشتی خاک یا سنگریزه برداشت و بر پیشانی خود مالید و گفت: همین برایم کافی ‌است. راوی می‏گوید: بعدها، او را دیدم که در حالت کفر، کشته شد.