آنچه به صاحب کم‌ترین عذاب از اهل جهنم گفته می‌شود(۱)

بخاری، کتاب «بدء الخلق» باب: [خَلْقِ آدَمَ]

۳۶۳- «عَنْ أَنَسٍ یَرْفَعُهُ: إِنَّ اللَّهَ جل جلاله یَقُولُ لِأَهْوَنِ أَهْلِ النَّارِ عَذَابًا: لَوْ أَنَّ لَکَ مَا فِی الأَرْضِ مِنْ شَیْءٍ، کُنْتَ تَفْتَدِی بِهِ؟ قَالَ: نَعَمْ، قَالَ: فَقَدْ سَأَلْتُکَ مَا هُوَ أَهْوَنُ مِنْ ذَلِکَ وَأَنْتَ فِی صُلْبِ آدَمَ: أَنْ لاَ تُشْرِکَ بِی، فَأَبَیْتَ».

363. «انس در حدیثی مرفوع به نقل از پیامبرصلی الله علیه و سلم روایت می‌کند که فرمودند: خداوند متعال به صاحل کم‌ترین عذاب اهل آتش می‌گوید: اگر مالک تمام چیزهای روی زمین می‌بودی، آن را برای نجاتت از آتش دوزخ می‌دادی؟ جواب می‌دهد: بله، خداوند می‌فرماید: ولی در حالی که در صُلب آدم بودی، کمتر آن را از تو خواستم و آن این بود که برای من شریکی قرار ندهی، اما تو از دستور من سرپیچی نمودی».