عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ مَسْعُوْدٍ قَالَ: کُنَّا نُسَلِّمُ عَلَى النَّبِیِّ وَهُوَ فِی الصَّلاهِ، فَیَرُدُّ عَلَیْنَا، فَلَمَّا رَجَعْنَا مِنْ عِنْدِ النَّجَاشِیِّ سَلَّمْنَا عَلَیْهِ، فَلَمْ یَرُدَّ عَلَیْنَا، وَقَالَ: «إِنَّ فِی الصَّلاهِ شُغْلاً». (بخارى:۱۱۹۹)
ترجمه: عبد الله بن مسعود می گوید: (ابتدا) هنگامی که رسول الله مشغول نماز خواندن بود و ما به ایشان سلام می دادیم، جواب سلام ما را می داد. اما هنگامیکه از نزد نجاشی (پس از هجرت به حبشه) برگشتیم و سلام دادیم، جواب نداد و فرمود: «در نماز، مشغولیت دیگری وجود دارد».
وَفِیْ رِوَایَهٍ عَنْ زَیْدِ بْنُ أَرْقَمَ قال: کَانَ أَحَدُنَا یُکَلِّمُ صَاحِبَهُ فِی الصَّلاهِ، حَتَّى نَزَلَتْ:حَافِظوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلاهِ الْوُسْطَى وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِینَ فَأُمِرْنَا بِالسُّکُوتِ. (بخارى:۱۲۰۰)
ترجمه: و در روایتی، زید بن ارقم می گوید: در ابتدای اسلام ، هنگام نماز خواندن، با یکدیگر صحبت می کردیم. اما زمانی که این آیه نازل شد که: (بر نمازها مواظبت کنید بویژه نماز میانه، و برای خدا با فروتنی بایستید). به ما دستور داده شد تا در نماز، سکوت را رعایت نماییم.
هموارکردن سنگ ریزه ها در نماز
عَنْ مُعَیْقِیب: أَنَّ النَّبِیَّ قَالَ فِی الرَّجُلِ یُسَوِّی التُّرَابَ حَیْثُ یَسْجُدُ، قَالَ: «إِنْ کُنْتَ فَاعِلاً فَوَاحِدَهً». (بخارى:۱۲۰۷)
ترجمه: معیقیب می گوید: رسول الله درباره کسی که خاکهای مکان سجده اش را هموار می کند، فرمود: «اگر می خواهید این کار را انجام دهید، یک بار کافی است».