۱- بازی کردن در نماز با لباس یا بدن خویش در صورتی که منجر به عمل کثیر نشود. اگر عمل کثیر بیانجامد نماز فاسد می‌گردد.
۲- دفع سنگریزه‌ها یا هموار نمودن آنها از محل سجده در صورتی که سجده به راحتی انجام پذیرد.
و اگر ادای سجده با مشقت باشد، یک یا دوبار بطوری که امکان سجده باشد، محل سجده را صاف کند.
۳- بازی کردن با انگشتان و به صدا در آوردن آنها و دست نهادن بر تهی‌گاه خود و به طرف راست و چپ خود نگاه کردن.
و اگر در حالت نگاه کردن سینه‌اش از قبله منحرف شود نماز فاسد می‌شود.
۴- همیشه با لباسها متوجه و مشغول بودن و جمع نمودن آنها از هر سو تا خاک آلود نشوند، انداختن دستمال روی سر و دوش که دو طرف آن آویزان باشد.
۵- خمیازه، سرفه و تمطی (تکان دادن و بحرکت در آوردن بدن جهت رفع خستگی) بدون عذر.
۶- بستن چشمها در نماز (بلکه نظر سجده کننده بر محل سجده قرار داشته باشد) و جمع کردن موها بر بالای سر (بلکه سنت است که موها را در نماز به صورت آویزان بگذارد تا آنها هم به حالت سجده درآیند).
۷- ادای نماز در لباسی که مخصوص کار است، یا لباس خواب، یا با زیر پیراهنی و سر برهنه.
– خواندن نماز در محلی که تصویر جاندار در آن محل وجود داشته باشد، یا در لباسی که تصویردار باشد.
۸- شمردن تسبیحات و آیه‌ها با دست خویش.
۹- ایستادن امام در داخل محراب یا در محل مرتفعی که مردم پایین‌تر از او باشند.
۱۰- تنها ایستادن بیرون از صف در صورتی که داخل صف جای خالی باشد.
و اگر جای نبود یک نفر را از داخل صف بیرون آورده، با هم بایستند.
مسأله:
کشتن مار، کژدم در داخل نماز در صورت احساس خطر اشکالی ندارد ولو اینکه منجر به عمل کثیر شود.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین