آموزه هایی از قرآن کریم

یکی از درسهای اخلاقی که قرآن، به ما می آموزد حسن اخلاق پیامبران الهی است که آنان حتی در هنگام گفتگو و مخاطب قرار دادن کافران و مستکبران قومشان ، آنان را با عبارت “یا قومی” ندا می دادند و این نکته اخلاقی به ما می آموزد که با مخالفان خود نیز نرمخو و خوش برخورد باشیم چنانکه نوح علیه السلام در آیه ۳۰ سوره هود می فرماید:

 «یا قوم من ینصرنی من الله ان طردتهم» :ای قوم من ! اگر من مؤمنان ( فقیر و به گمان شما حقیر ) را از پیش خود برانم ، چه کسی مرا ( از دست انتقام خدا می‌رهاند و ) در برابر ( مجازات شدید ) الله یاری می دهد ؟»

و هم چنین هود علیه السلام در آیه ۵۰ همین سوره قوم خود را مخاطب قرار داده و می فرماید:

«یا قوم اعبدو الله» با همین گفتار دلنشین و شیوه رسا در همین سوره و سوره های دیگر، صالح ، شعیب، لوط و موسی علیهم السلام مخالفان خود را مورد خطاب قرار می دادند اما در هیچ آیه ای از قرآن نمی بینیم که عیسی علیه السلام عبارت ” یا قوم” را به کار برده باشد اما چرا

برای اثبات این ادعا آیه ۷۲ سوره مائده را از نظر می گذرانیم که در آنجا ذکر شده است.
«قال المسیح یا بنی اسرائیل اعبدو الله ربی و ربکم»  عیسی گفته است: ای بنی اسرائیل ! خدای یگانه‌ای را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شما است .

هم چنین در آیه ۶ سوره صف آمده است :
«و اذ قال عیسی بن مریم یا بنی اسرائیل انی رسول الله الیکم» و خاطرنشان ساز زمانی را که عیسی پسر مریم گفت : ای بنی اسرائیل ! من فرستاده‌ی خدا به سوی شما بوده.

اگر در سوره های مریم و آل عمران دقت کرده باشیم در می یابیم که دلیل این تفاوت عبارات این است که عیسی علیه السلام بدون پدر و به اراده الله متعال، از مریم زاده شد و هیچ یک از مردان بنی اسرائیل با عیسی رابطه نسبی نداشته اند و اصل و نسب هر انسانی به قوم پدریش برمی گردد پس بنی اسرائیل قوم عیسی علیه السلام محسوب نمی شوند.