فضائل و احکامات رمضان
ماه رمضان ماه بخشش گناهان است, کسی که بر اساس ایمان به خدا و طلب اجر وپاداش این ماه مبارک را روزه بگیرید و رکن چهارم اسلام را بجای آورد, و شبهای آن با قیام وتهجد سپری کند ,گناهانش بخشیده می گردد.
ماه رمضان ماهی است که عظیم ترین کتاب الهی قرآن کریم کتابی که هُدًى لِلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِنْ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ
[بقره:۱۸۵] «راهنمای مردم, ونشانه های هدایت. وجدا کننده میان حق و باطل است».برحضرت پیامبر اسلام ﷺ
نازل شده است.
در ماه رمضان شبی وجود دارد که آن شب از هزار ماه یعنی,۸۳سال و چهر ماه بهتر است ,آن شب. شب قدر است
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ(۱)وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ(۲)لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ(۳)تَنَزَّلُ الْمَلاَئِکَهُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ(۴)سَلاَمٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ(۵) [سوره قدر ].
«شب قدر بهتر از هزار ماه است .فرشتگان و روح (جبرئیل )در آن شب به اجازه پروردگارشان برای هر کاری فرود می آیند. آن شب تا طلوع فجر سلام. وسلامتی است».
بزرگترین معرکه ای که میان اهل توحید و اهل شرک واقع گردید, واهل توحید بر اهل شرک پیروز شدند, وخداوند میان حق و باطل جدای انداخت, غزوه بدر کبری بود که در هفدهم ماه رمضان اتفاق افتاد.
فتح مکه، در ماه رمضان صورت گرفته است.
بجای آوردن نمازهای سنت در ماه رمضان، ثوابش برابر با نماز فریضه در غیر رمضان است، و نمازهای فریضه، برابر با هفتاد فریضه در غیر رمضان می باشد. ۱
ماه رمضان ماهی است که در وازه های رحمت، وبهشت باز می شود، ودر وازه هاب دوزخبسته می گردد، وشیاطین در زنجیرها بسته می شوند.
در هر شب از شبهای رمضان منادی از آسمان ندا می دهد ای کسی که خواهان خیر وخوبی هستی جلو بیا، وای کسی که خواهان شر وبدی هستی دست بردار.
در شبهای رمضان خداوند بزرگ بندگانش را از آتش جهنم آزاد می کند.
رمضان ماهی است که اولش رحمت، ونیمه اش مغفرت، وآخرش آزادی ور های از آتش است.
رمضان ماه صبر و بردباری است، پاداش صبر بهشت است.
ثواب انجام دادن عمره در ماه رمضان، مانند ثواب انجام دادن حج همراه حضرتپیامبرﷺاست.
ماه رمضان ماه بخشش واحسان است.
در شب آخر رمضان خداوند گناه روزه داران را می بخشد، چنانکه گارگر بعد از به پایان رساندن کارش مزد ش را دریافت می کند.
منابع
۲ –امام بخاری (۱۸۹۸)ومسلم (۱۰۷۹)
۳ –صحیح مسلم (۱۰۷۹/۲)
۱ –سنن ترمذی (۶۸۲)
۱ – به صحیح ابن خزیمه (۳/۱۹) و شعب الایمان بیهقی.