هنگامیکه عامل، عملی مانند نماز، روزه، صدقات و مانند آنها انجام دهد، سه آفت برایش پیش میآید: رؤیت و دیدن عمل، طلب کردن عوض بر آن و رضایت و آرامش داشتن به آن.
- کسیکه میخواهد از نشان دادن عملش به دیگران رهایی یابد، باید از منت و توفیق الله آگاهی داشته باشد که از جانب الله است، نه از جانب بنده.
- علم و آگاهی داشتن، انسان را از طلب کردن عوض در مقابل عملش رهایی میدهد، برای اینکه او بردهای است در مقابل سید و آقایش، که در مقابل خدمت، مزد دریافت نمینماید. اگر آقایش به او اجر و پاداشی دهد از احسان و انعام سید میباشد، نه اینکه عوضی در مقابل عملش باشد.
- و کسیکه او را از رضایت و آرامش او در مقابل عملش نجات میدهد، مطالعهی عیوب و کم کاری در عملش و هواهای نفسانی و شیطانی میباشد. و علم داشتن به اینکه حق الله بزرگ است و اینکه بنده، عاجزتر و ضعیفتر از این است که عمل را به کاملترین وجه انجام دهد. از الله، اخلاص و همکاری و استقامت و انجام عبادت نیکو را مسألت مینماییم.
الله بلندمرتبه میفرماید: ﴿وَمَا بِکُم مِّن نِّعۡمَهٖ فَمِنَ ٱللَّهِۖ ثُمَّ إِذَا مَسَّکُمُ ٱلضُّرُّ فَإِلَیۡهِ تَجَۡٔرُونَ۵٣﴾ [النحل: ۵۳]. «و [ای مردم،] هر نعمتی که دارید، از سوی الله است؛ به علاوه، وقتی گزندی به شما میرسد، به پیشگاه او ناله و زاری میکنید».