قال رسولَ اللهِ صلَّى اللهُ علیهِ وسلَّمَ:
کُلُّ أُمَّتِی مُعَافًى إِلاَّ الْمُجَاهِرِینَ وَإِنَّ مِنْ الْمُجَاهَرَهِ أَنْ یَعْمَلَ الرَّجُلُ بِاللَّیْلِ عَمَلاً ثُمَّ یُصْبِحَ وَقَدْ سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَیْهِ فَیَقُولَ یَا فُلاَنُ عَمِلْتُ الْبَارِحَهَ کَذَا وَکَذَا وَقَدْ بَاتَ یَسْتُرُهُ رَبُّهُ وَیُصْبِحُ یَکْشِفُ سِتْرَ اللَّهِ عَنْهُ.
تمامی امت من بخشیده خواهند شد بجز مجاهرین (کسىانی که گناهان خود را برای مردم علنی و آشکار نمایند).
و یکی از انواع گناهان علنی، آن است که شخص شب هنگام، مرتکب گناهی شود و در حالی صبح کند که خداوند آن گناه را بر او ستر کرده و پوشانده باشد! اما خودش آمده و آنرا بازگو مىکند؛ که اى فلانی من دیشب چنین و چنان کردم! این در حالیست که خداوند در شب، عیب او را پوشانده بود، و او در صبح آمده و پوشش خداوند را از روی گناه خودش برمى دارد.
المصادر:
صحیح البخاری – الصفحه أو الرقم: ۶۰۶۹٫
صحیح المسلم الصفحه أو الرقم: ۲۹۹۰٫
صحیح الجامع – الصفحه أو الرقم: ۴۵۱۲٫