آرزوی مرگ

عَنْ أَنَسٍ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم: «لاَ یَتَمَنَّیَنَّ أَحَدٌ مِنْکُمُ المَوْتَ لِضُرٍّ نَزَلَ بِهِ، فَإِنْ کَانَ لاَ بُدَّ مُتَمَنِّیًا لِلْمَوْتِ فَلْیَقُلْ: اللَّهُمَّ أَحْیِنِی مَا کَانَتِ الحَیَاهُ خَیْرًا لِی، وَتَوَفَّنِی إِذَا کَانَتِ الوَفَاهُ خَیْرًا لِی».^[۱]

انس رضی الله عنه روایت می‌کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «هیچ یک از شما به خاطر مصیبت یا زیانی که به او می‌رسد، آرزوی مرگ نکند؛ اما اگر چاره‌ی دیگری ندارد، بگوید: یا الله! تا زمانی‌که زندگی به نفعِ من است، مرا زنده نگه دار و آن‌گاه که مرگ، به نفعِ من است، مرا بمیران».

[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۶۳۵۱ و مسلم حدیث شماره ۲۶۸۰