زکات یکی از عبادات بزرگی است که قلبها و اموال را از چیزهایی که موجب نابودی آنها میشود، پاک میگرداند. از آداب زکات است که فرد مسلمان آن را فقط برای رضای الله بدهد و باید در همان وقتی که پرداخت آن واجب میگردد، بدهد. با میل و رضایت دل پرداخت نماید، از پاکترین، بهترین، دوستداشتنیترین و از مالی که گمان میرود، حلالترین مال است، بدهد و با پرداخت زکات خوشحال شود و زکات دهنده باید راضی باشد و مالی که زکات داده است را کوچک بشمارد تا از خودپسندی و غرور سالم بماند و زکات را پنهانی بدهد تا از ریا حفظ شود اما گاهی آشکارا زکات بدهد تا ثروتمندان تشویق شوند و فرد را الگوی خود قرار دهند. همچنین زکاتی را که پرداخت میکند با منت نهادن و آزار دادن، ثوابش را باطل نگرداند.
الله تعالی میفرماید: ﴿وَٱلَّذِینَ یُؤۡتُونَ مَآ ءَاتَواْ وَّقُلُوبُهُمۡ وَجِلَهٌ أَنَّهُمۡ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ رَٰجِعُونَ۶٠ أُوْلَٰٓئِکَ یُسَٰرِعُونَ فِی ٱلۡخَیۡرَٰتِ وَهُمۡ لَهَا سَٰبِقُونَ۶١﴾ [المؤمنون: ۶۰-۶۱]: «و کسانی که در انجام کارهای خیر میکوشند و از اینکه به سوی پروردگار خویش بازمیگردند دلهایشان هراسان است [و میترسند که نکند کارهای نیکشان مقبول واقع نشود]. اینان در نیکیها شتاب میکنند و در انجام آن [از یکدیگر] پیشی میگیرند».