وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
۱-عدم افراط درشوخی.
گفتن سخنان نشاط آور وحکیمانه ولطیف وجذاب ازجمله صفات پسندیده اخلاقی است امابایستی درخنداندن بسیار و سستی آور در امور و کارها پرهیزکرد.
حضرت عمر(رضی الله عنه)میگویند:
خندیدن بسیارشخص رابی وقار وشوخی فراوان فرد راسبک وخوار میگرداند.
۲-پرهیز از آزردن دیگران.
۳-پرهیز از تمسخر و تحقیر دیگران در شوخی.
۴-پرهیزاز دروغگویی درشوخی.
” لَایُومِنُ العَبدُالَایِمانَ کُلَهُ حَتّیَ یَترُکَ الکِذبِ فیِ المَزُاحَهِ وَالمِراءِ وَاِن کانَ صادِقَاََ” (رواه احمدوطبرانی).
ایمان بنده مومن کامل نمیشود تااینکه ازدروغ درشوخی بپرهیزد و جدال درسخن گفتن را رهاکند ،هرچند حق با اوباشد.