آداب دعـا کردن

مادر أنس بن مالک نزد رسول الله صلى الله علیه وسلم آمده و دست پسرش را در دست گرفته بود تا در خدمت پیامبر صلى الله علیه وسلم باشد، و از آن حضرت صلی الله علیه وسلم خواست تا برای او بطور مخصوص دعا بفرماید. پیامبر صلى الله علیه وسلم نیز برایش دعا نموده و گفت: (اللهم أکثر ماله وولده) [متفق علیه] یعنی: «بارالها! مال و فرزندانش را فزونی ده.» در نتیجه حضرت انس رضی الله عنه آنقدر زیست که مال ثروت و فرزندانش بسیار گشتند و صد نفر از فرزندان و نوه‌هایش را هم دید.
دعاء همان درخواست آمرزش و رحمت و گذشت و برآمدن نیاز‌ها از خداوند می‌باشد. دعاء جزو عبادت‌هایی است که خداوند -عز وجل- را خوشنود می‌سازد. پیامبر صلى الله علیه وسلم فرمودند: (الدعاء هو العباده) [ترمذی] یعنی: «دعاء همان عبادت است.» سپس این آیه را خواندند: ﴿وَقَالَ رَبُّکُمُ ٱدۡعُونِیٓ أَسۡتَجِبۡ لَکُمۡۚ إِنَّ ٱلَّذِینَ یَسۡتَکۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِی سَیَدۡخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ ۶٠﴾ [المؤمن: ۶۰] یعنی: «و پروردگارتان فرمود مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم در حقیقت کسانى که از پرستش من کبر مى‏ورزند به زودى خوار در دوزخ درمى‏آیند.»

همچنین خداوند متعال می‌فرماید: ﴿أَمَّن یُجِیبُ ٱلۡمُضۡطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکۡشِفُ ٱلسُّوٓءَ﴾ [النمل: ۶۲] یعنی: «یا [کیست] آن کس که درمانده را چون وى را بخواند اجابت مى‏کند و گرفتارى را برطرف مى‏گرداند.»

پیامبر صلى الله علیه وسلم می‌فرماید: (لیس شـیء أکرم على الله تعالى من الـدعاء) [ترمذی و احمد] یعنی: «نزد خداوند چیزی گرامی تر از دعا نیست».