ابوبکر با مسلمانان تا روز دوشنبه، روز فوت رسول الله صلی الله علیه وسلم نماز خواند. مسلمانان در صفوف نماز صبح بودند، رسول الله صلی الله علیه وسلم پردۀ بین مسجد و حجره خود را برداشت، و به مسلمانان که در حضور پروردگارشان رو به قبله ایستاده بودند، نگاه میکرد؛ دید، که چگونه نهال دعوت و جهادش به ثمر رسیده است، قلب و وجودش به قدری از شادی و سرور پر شد، که فقط خدا به آن آگاه است. صورت مبارکش منور شد. صحابه گفتند:
« رسول الله صلی الله علیه وسلم پردۀ حجره را برداشت، و در حالی که ایستاده بود، به ما نگاه کرد، صورتش همچون ورق سفید مصحف میدرخشید. سپس لبخند زد، نزدیک بود که از شادی شیدا و دیوانه گردیم، و پنداشتیم که رسول الله صلی الله علیه وسلم برای ادای نماز میآید؛ اما به ما اشاره کرد که: نماز را ادامه دهید و پرده را پایین کشید، و در همان روز رحلت فرمود.
(برگرفته از:کتاب زندگانی پیامبر اسلام مولف استاد ابوالحسن ندوی)