در شریعت اسلام هیچ نژاد و زبانی از بقیه برتر و گرامی تر نیست، بلکه آن کسی گرامی و مکرم هست که ایمان آورده و طاعت خدای عزوجل کند. پس هرکس با هر نژادی مقیدتر و پایبندتر به احکام شریعت باشد، به همان اندازه نیز گرامی تر و مکرم تر هست.
قال سعید بن المسیب: «ما أکرمت العباد أنفسها بمثل طاعه الله عز وجل، ولا أهانت أنفسها بمثل معصیه الله، وکفى بالمؤمن نصره من الله أن یرى عدوه یعمل بمعصیه الله».
سعید بن مسیب رحمه الله فرمودند: «هیچگاه یک مؤمن همانند وقتی که طاعت خداوند عزوجل را بجای میآورد، خود را گرامی نمیدارد، و با انجام معصیت خدا به خودش اهانت نمیکند، و برای مؤمن کافیست که خداوند او را یاری دهد که ببیند دشمنش معصیت خدا را انجام میدهد».
وقال میمون بن مهران: «من کان یرید أن یعلم ما منزلته عند الله عز وجل، فلینظر فی عمله فإنه قادم على عمله کائنا ما کان».
و میمون بن مهران رحمه الله فرمود: «هرکس که میخواهد بداند منزلت و جایگاهش نزد خداوند چیست، پس به عملش نگاه کند، چرا که او با عملش (نزد خدا) خواهد آمد هرچه که باشد».